মই সদায় এটা ৰাস্পবেৰী পেচ বিচাৰি আহিছো, মাত্ৰ মই এতিয়াও ইয়াৰ ওচৰলৈ যোৱা নাছিলো। জোপোহাৰ পৰা সতেজকৈ ৰ’দত উষ্ণ কৰা ৰাস্পবেৰী ছিঙিলে মোৰ সৰুতে কটেজত থকা গ্ৰীষ্মকালৰ কথা মনত পৰে। এই বসন্তত মোৰ ওচৰ-চুবুৰীয়াৰ এজনে তেওঁৰ ৰাস্পবেৰী বাগিচাখন সংস্কাৰ কৰি আছিল, আৰু সুধিলে যে মই কোনো ধৰণৰ ট্ৰান্সপ্লাণ্ট বিচাৰো নেকি? মই তেওঁক ক'লোঁ যে মই বহুত কৰিলোঁ, আৰু মোৰ দুপৰীয়াটো বাগিচাৰ অঞ্চল এটা পৰিষ্কাৰ কৰি ৰাস্পবেৰী ৰোপণ কৰালৈ স্থানান্তৰিত হ'ল।

ৰাস্পবেৰীৰ জোপোহাবোৰ যথেষ্ট কঠিন গছ। মই বাইক চলোৱা বহু ট্ৰেইলৰ কাষেৰে যেন সিহঁত বাঢ়ে, গতিকে প্ৰায়ে মোৰ হাত-ভৰিহে প্ৰথমে কাঁইটীয়া ডালবোৰ বিচাৰি পায়। বন্যপ্ৰাণীত এই স্ব-বংশবৃদ্ধি কৰা উদ্ভিদবোৰক নিয়ন্ত্ৰণত ৰাখিবলৈ কোনো নথকাৰ বাবে ইহঁতে কেৱল বৃদ্ধি হৈয়েই থাকিব!

মন কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ যে ইয়াত বিভিন্ন ধৰণৰ ৰাস্পবেৰী আছে। ক’লা আৰু বেঙুনীয়া ৰঙৰ ৰাস্পবেৰী টিপ লেয়াৰিং নামৰ প্ৰক্ৰিয়াৰে ৰোপণ কৰা হয়। এই লেখাটোত চুকাৰৰ পৰা ৰঙা ৰাস্পবেৰীৰ জাতসমূহ ৰোপণ কৰাৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰা হ’ব।

গ্রীষ্মকালত ৰাস্পবেৰীয়ে শিপাৰ পৰা সৰু বেত গজাব আৰু মাটিৰ তলৰ শিপাৰ ব্যৱস্থাৰ জৰিয়তে নতুন গছ-বা চোষক—বাহিৰলৈ পঠিয়াব। এইদৰেই মোৰ নিজৰ কিছুমান ৰাস্পবেৰী বেত আহিল। আৰু কেৱল মইয়েই লাভৱান হোৱা নাছিলোঁ—মই দেখিছিলো আন কেইজনমান ওচৰ-চুবুৰীয়াইও ৰাস্পবেৰীৰ বেতৰ বেগ পোৱা!

এই অবেলিস্কটো বাৰীখনৰ অধিক আলংকাৰিক বৈশিষ্ট্য, কিন্তু ই কাঁইটৰ বিশাল জটিলতা নহয়, বিপথগামী ৰাস্পবেৰীৰ ডালবোৰক আৱদ্ধ কৰি ৰাখে!

কেতিয়াৰাস্পবেৰী প্ৰতিস্থাপন কৰা

ৰাস্পবেৰী প্ৰতিস্থাপন কৰাটো সঁচাকৈয়ে সহজ। ৰঙা ৰাস্পবেৰী গছ ৰোপণৰ বাবে বছৰৰ উত্তম সময় হ’ল বসন্তৰ আৰম্ভণিতে (পাত গজালিবলৈ আৰম্ভ কৰাৰ আগতে) বা পতনৰ শেষৰ ফালে (পাত সৰি পৰাৰ পিছত) যেতিয়া গছবোৰ নিদ্ৰাহীন হৈ থাকে। মোৰ ট্ৰান্সপ্লাণ্টত কিছুমান পাত কলিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল যদিও নতুন ঘৰলৈ যোৱাৰ পিছত সেইবোৰ বাচিল। আৰু আপুনি নিশ্চিত হ’ব বিচাৰে যে যদি বেতৰ বেগ এটা আপোনাৰ দুৱাৰমুখত নামি যায় তেন্তে আপুনি যিমান পাৰে সোনকালে ৰোপণ কৰে, যাতে সেইবোৰ নষ্ট নহয়।

এটা পাৰ্শ্ব টোকা হিচাপে, মোৰ ভনীয়েকে তাইৰ গোটেই ৰাস্পবেৰীৰ পেচটো (মূল বেত আৰু চকাৰ দুয়োটা) স্থানান্তৰ কৰিবলগীয়া হৈছিল কাৰণ ই তাইৰ ঘৰৰ কাষত মিটাৰ ৰিডাৰৰ প্ৰৱেশত বাধা দিছিল। তাৰ পিছত ৰাস্পবেৰীৰ পেচটো কেইফুটমান ওপৰলৈ লৈ যোৱা হ’ল আৰু প্ৰতিস্থাপনবোৰ ভালেই চলি আছে।

ৰাস্পবেৰী চোষকবোৰ এতিয়াও নিদ্ৰাহীন হৈ থকাৰ সময়তে প্ৰতিস্থাপন কৰাৰ কেইসপ্তাহমানৰ পিছত এই গছজোপা ফুলি উঠিছে।

ৰাস্পবেৰী চোষকবোৰ আঁতৰাই পুনৰ ৰোপণ কৰা

আপুনি চুষকবোৰ প্ৰতিস্থাপন কৰিব বিচাৰে, যিবোৰ আপোনাৰ মূল গছজোপাৰ চাৰিওফালে গজি উঠিছে, কিন্তু সেই মৌলিক গছজোপা নিজেই নহয়। বেলচা বা কুঠাৰ ব্যৱহাৰ কৰি চোষকটোৰ চাৰিওফালে এটা বৃত্ত খান্দিব, গছজোপা সংলগ্ন মাটিৰ তলৰ দৌৰবিদটোৰ পৰা কাটি পেলাওক। সেই মূল উদ্ভিদটোৰ প্ৰতি সচেতন হওক কাৰণ আপুনি ইয়াৰ শিপাৰ ক্ষতি কৰিব নিবিচাৰে, যদিও চোষক সাধাৰণতে কেইবা ইঞ্চি দূৰত থাকে। এই কামৰ বাবে আপুনি প্ৰুনাৰৰ প্ৰয়োজন হ’ব পাৰে যদিহে আপুনি বেলচাটো পাৰ কৰিব নোৱাৰে। সাৱধান হওকআপুনি খান্দি থকা গছজোপাৰ শিপাৰ ব্যৱস্থাটো অক্ষত ৰাখক আৰু ইয়াৰ লগত অহা মাটিখিনি এৰি দিয়ক।

আপোনাৰ প্ৰতিস্থাপনৰ বাবে এনে এটা ঠাই বাছি লওক যিটো ৰ’দঘাই ঠাইত (অলপ ছাঁটো ঠিকেই আছে), য’ত গছবোৰে আন কোনো শস্য বা বহুবৰ্ষজীৱী গছৰ লগত বাধা নিদিয়ে। আপুনি নিশ্চিত হ’ব বিচাৰে যে চাইটটো গছৰ শিপাৰে ভৰি থকা নাই৷ প্ৰচুৰ জৈৱিক পদাৰ্থ থকা ভালদৰে পানী নিষ্কাশন কৰা বালিচহীয়া লোমত ৰাস্পবেৰী গছবোৰ ফুলি উঠিব। (শিপাবোৰে চিৰকাল তিতা মাটি ভাল নাপায় কাৰণ ই পচিব পাৰে।)

মোৰ প্ৰদেশৰ কৃষি ৱেবছাইটে ৰোপণৰ এবছৰ আগতে আপোনাৰ ৰাস্পবেৰী পেচৰ মাটি প্ৰস্তুত কৰিবলৈ পৰামৰ্শ দিয়ে। মোৰ সেই বিলাসীতা নাছিল, কিয়নো মোৰ হাতত বেতৰ বেগ এটা আছিল যিটো সোনকালে ৰোপণ কৰিব লাগিছিল৷ মই নতুন বাগিচাৰ অঞ্চলটোত জামু আৰু পচন সাৰ খেতিৰ বাবে প্ৰস্তুত কৰা মাটিৰ বেগ এটা যোগ কৰিলোঁ, মাটিত পুষ্টিকৰ উপাদান যোগ কৰিবলৈ।

ৰাস্পবেৰী ৰোপণ কৰা

আপোনাৰ প্ৰতিস্থাপন স্থানত, গছজোপাৰ শিপাতকৈ অলপ ডাঙৰ (প্ৰায় ছয়ৰ পৰা দহ ইঞ্চি বহল) আৰু বেছি দ নহয় বুলি এটা গাঁত খান্দিব। আপুনি বিচাৰে যে মুকুটটো মাটিৰ ঠিক তলত বহিব। ৰাস্পবেৰীৰ বেত কাঁইটীয়া আৰু চোকা, গতিকে মই মোৰ গোলাপ গ্লভছবোৰক সিহঁতৰ সুৰক্ষিত আঙুলি আৰু গাউণ্টলেটৰ হাতৰ আঁচলৰ সৈতে ব্যৱহাৰ কৰি প্ৰতিটো বেত বেগৰ পৰা উলিয়াই লাহে লাহে গাঁতটোত থৈ দিলোঁ। (এই সুৰক্ষামূলক গ্লভছবোৰ মোৰ বিশ্বাসঘাতক গুজবেৰী জোপোহাটো ছাঁটনি কৰাৰ বাবেও কামত আহে।) নিশ্চিত হওক যে শিপাবোৰ বিস্তাৰিত হৈ আছে। শিপাৰ চাৰিওফালে থকা ফুটাটো ভৰাই থাকোঁতে বেতডাল উলম্বভাৱে ধৰি ৰাখিব লাগিব। তাৰ পিছত, লাহে লাহেমাটিখিনি ঠাইত ধৰি ৰাখিবলৈ আৰু বেতডাল উলম্বভাৱে ৰাখিবলৈ তললৈ টেম্প কৰক। নিশ্চিত হওক যে মাটিৰ পৰা কোনো শিপা ওলাই নাযায়।

গছ-গছনিবোৰ ইটোৱে সিটোৰ পৰা অন্ততঃ দুফুটমান দূৰত ৰোপণ কৰক, কিয়নো আপুনি ইহঁতক বৃদ্ধি হ’বলৈ যথেষ্ট ঠাই দিব বিচাৰে, বহুত বায়ু প্ৰবাহৰ সৈতে, আৰু গছৰ জটিলতাক উৎসাহিত নকৰাকৈ। মোৰ ভনীয়েকে তাইৰবোৰ এনেদৰে স্থাপন কৰিছে যাতে সিহঁত ডাঙৰ হ’ব পাৰে আৰু এটা ডাঙৰ অবেলিস্কৰ মাজেৰে (ওপৰত দেখুওৱাৰ দৰে), সিহঁতক কিছু পৰিমাণে ৰখাই ৰাখিছে।

আপোনাৰ নতুন ৰাস্পবেৰী বেতটো ভালদৰে চাওক। আপুনি গছজোপা আঠৰ পৰা ১২ ইঞ্চিলৈকে যিকোনো ঠাইতে কাটিব বিচাৰে। কিন্তু নিশ্চিত হওক যে আপুনি এটা কলিৰ ওপৰত কাটিছে, যাতে নতুন ডাল এটা গজিব পাৰে।

মোৰ বেতবোৰ পাত ওলাবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল যেতিয়া মই চোষকবোৰ পাইছিলো। কিন্তু জীৱন্ত কলি এটা বিচাৰিব আৰু এবাৰ ৰোপণ কৰিলে তাৰ ওপৰত ছাঁটনি কৰক। চুষক আঠৰ পৰা ১২ ইঞ্চি উচ্চতাৰ যিকোনো ঠাইলৈ কাটিব পাৰি।

নতুন ৰাস্পবেৰী প্ৰতিস্থাপনৰ যত্ন লোৱা

আপোনাৰ নতুন ৰাস্পবেৰী গছবোৰক ৰোপণৰ পিছত ভাল পানী দিব লাগে। আপোনাৰ নতুন ৰাস্পবেৰী বেতবোৰ ভালদৰে প্ৰতিষ্ঠা নোহোৱালৈকে নিয়মিতভাৱে পানী দিব লাগে। মই শৰত বা বসন্তৰ আৰম্ভণিতে বাৰীত পচন সাৰ যোগ কৰিম, যেতিয়া মই মোৰ উঠা বিচনা আৰু অন্যান্য বাৰীত যোগ কৰিম।

নিশ্চয়ভাৱে সেই ঠাইখিনি ভালদৰে অপতৃণযুক্ত কৰি ৰাখক, যাতে শিপাৰ সৈতে আন একোৱেই প্ৰতিযোগিতা নকৰে। ৰোগৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ মৰা বা বেয়া দেখা বেত আঁতৰাই পেলাওক।

যদি আপোনাৰ ডাঙৰ বাৰী নাই, তেন্তে ইয়াত কিছুমান ৰাস্পবেৰী (আৰু অন্যান্য জামু) জাতৰ বিষয়ে উল্লেখ কৰা হৈছে যিবোৰ পাত্ৰত ভাল হ’ব।

এয়াও পৰীক্ষা কৰকআউট: