প্ৰথম বসন্তৰ বাল্ব ওলোৱাৰ পিছত বসন্ত কালত মই আটাইতকৈ আশাৰে বাট চাই থকা ফুলবোৰ হ’ল পিয়নী। মই ভাল পাওঁ যেতিয়া অৱশেষত সেই ডাঙৰ ডাঙৰ ফুলৰ কলিবোৰ ফাটি খোল খাবলৈ সাজু হৈ উঠে আৰু সিহঁতে ধৰি ৰখা সকলো ফ্ৰিলি পাহি উন্মোচন কৰে। ভাগ্য ভাল যে এবাৰ ফুলবোৰ মৰি গ’লেই আপোনাৰ হাতত ভাল, শক্তিশালী পত্ৰ থাকিব যিয়ে পৰৱৰ্তী ফুলৰ বাবে পটভূমি প্ৰদান কৰিব।

পিয়নীৰ বতৰ, যিটো এপ্ৰিলৰ পৰা জুনলৈকে যিকোনো ঠাইতে হ’ব পাৰে, আপুনি ক’ত থাকে তাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি, ক্ষন্তেকীয়া হ’ব পাৰে। বসন্তৰ বাগিচাখনলৈ এনে ৰং আৰু ব্যক্তিত্ব কঢ়িয়াই অনা সেই ফুলবোৰে নিশ্চয় বেছি দিন ওলমি থাকিবলৈ ভাল নাপায়৷ কিন্তু বাগিচাৰ কেন্দ্ৰত পিয়নীৰ বজাৰ কৰিলে আপুনি আৰম্ভণি, মাজভাগ আৰু শেষৰ ঋতুৰ ফুলৰ সময় বিচাৰি পাব পাৰে। সবিশেষ জানিবলৈ উদ্ভিদৰ টেগটো পৰীক্ষা কৰক। মোৰ কেইটামান পিয়নী আছে আৰু ভাগ্য ভাল যে সকলোবোৰ একেলগে খোল নাখায়৷ প্ৰায় এসপ্তাহমান ব্যৱধানত লৰচৰ কৰি থাকে, গতিকে মই বেছি দিনলৈ পিয়নী ফুল উপভোগ কৰিবলৈ পাওঁ।

পিয়নী বসন্তৰ বাগিচা এখনত এটা সুন্দৰ সংযোজন। পিয়নী কেতিয়া কাটিব লাগে সেই কথা জানিলে—ফুল আৰু পত্ৰ দুয়োটা—পৰৱৰ্তী ঋতুৰ বাবে এটা সুস্থ উদ্ভিদ বজাই ৰখাত সহায় কৰিব (আৰু সেই ফুলবোৰক উৎসাহিত কৰিব!)।

পিয়নী কেতিয়া ডেডহেড কৰিব লাগে

আশাকৰোঁ বসন্তৰ ধুমুহাই ফুলবোৰক অগোছাল কৰি তোলাৰ আগতেই আপুনি ফুলবোৰ উপভোগ কৰিব পাৰিব। মই প্ৰায়ে ধুমুহাৰ পিছত দুখী দেখা, ঘাঁ হোৱা পাহিবোৰ তুলি লৈ আছো, বিলাপ কৰি৷ফুলবোৰ যেন মাত্ৰ খোল খাইছে। বৰষুণে ইহঁতক দ্ৰুত কাম কৰিব পাৰে, পাহিবোৰক অলপ গুড়ি জঞ্জাললৈ ৰূপান্তৰিত কৰিব পাৰে। যদি আপুনি আপোনাৰ পিয়নীবোৰ ওজনৰ বাবে (বা প্ৰচণ্ড বৰষুণৰ ফলত) ফ্লপ হোৱা দেখা পায়, তেন্তে বসন্তৰ আৰম্ভণিতে, গছজোপাৰ ওপৰত পিয়নী হুপ এটা ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰক, আনহাতে ইয়াক কৰাটো এতিয়াও সহজ।

যদি আপোনাৰ পিয়নী ফুলবোৰে কাটি লোৱা ফুলৰ ব্যৱস্থাৰ বাবে ভিতৰত নাযায়, তেন্তে আপুনি ম্লান হৈ পৰা ফুলবোৰক এবাৰ প্ৰাইম পাৰ হোৱাৰ পিছত ডেডহেড কৰিব পাৰে। এই পদক্ষেপে দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে আন বাৰ্ষিক আৰু বহুবৰ্ষজীৱী গছৰ দৰে অধিক ফুলক উৎসাহিত নকৰে।

এইটোও মন কৰিবলগীয়া যে খৰচ হোৱা ফুলত বীজৰ মূৰবোৰ গঠন হ’বলৈ দিলে অহা বছৰৰ বৃদ্ধিত প্ৰভাৱ পৰিব। গছজোপা ফুলাৰ ঠিক পিছতেই ডেডহেডিঙে ই নিজৰ সকলো শক্তি অহা বছৰৰ বৃদ্ধি আৰু ফুললৈ পুনৰ নিৰ্দেশিত কৰিবলৈ অনুমতি দিয়ে। ডেডহেডিঙৰ ঠিক পিছতেই পিয়নীক সাৰ দিয়াৰ বাবেও এটা ভাল সময়।

যদি আপুনি আপোনাৰ সকলো পিয়নী ফুল ফুলদানিৰ বাবে কাটি নিদিয়ে, তেন্তে ডেডহেডিঙে বীজৰ গুটি গঠন কৰাৰ পৰিৱৰ্তে অহা বছৰৰ পত্ৰ আৰু ফুলৰ বাবে শক্তিক উদ্ভিদলৈ পুনৰ নিৰ্দেশিত কৰাত সহায় কৰিব।

পিয়নীক ডেডহেড কৰিবলৈ, চোকা, পৰিষ্কাৰ এযোৰ প্ৰুনাৰ ব্যৱহাৰ কৰি ছিঙি পেলায় ফুলৰ ঠাৰি য’ত ইহঁতে পাত লগ পায়। পত্ৰৰ কথা ক’বলৈ গ’লে, শৰৎকাললৈকে বাৰীত থিয় হৈ থাকিব বিচাৰিব৷ এই লেখাটোৰ বাকী অংশত বুজাব যে আপুনি কিয় আপোনাৰ ঘাঁহজাতীয় পিয়নী পাতবোৰ পতনলৈকে এৰি দিব লাগে।

গোটেই ঋতুটোত আপোনাৰ পিয়নী কেতিয়া কাটিব লাগে

গোটেই ঋতুটোত আপোনাৰ পিয়নীপাতবোৰ নক্ষত্ৰীয়তকৈ কম দেখাবলৈ আৰম্ভ কৰিব পাৰে। আৰু যদিও ইহঁতক কৰ্তন কৰাটো প্ৰলোভনজনক হ’ব পাৰে, তথাপিও পিছৰ বছৰৰ নতুন বৃদ্ধিৰ বাবে উদ্ভিদটোৱে পাতৰ পৰা পোৱা শক্তিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে। সেইবাবেই ইহঁতক পুনৰ ছাঁটনি কৰিবলৈ পতনলৈকে অপেক্ষা কৰিব লাগিব। সোনকালে কাটিলে অহা বছৰৰ ফুলবোৰত প্ৰভাৱ পৰিব পাৰে।

পিয়নি পত্ৰবোৰ ভেঁকুৰৰ ৰোগৰ প্ৰতি সহজলভ্য, যেনে গুড়ি ফুল (ইয়াত দেখুওৱা হৈছে)। ই আপোনাৰ পিয়নীক মাৰিব নোৱাৰে, কিন্তু দেখাত বৰ ভাল নহয়। এই গছজোপা এনে এটা অঞ্চলত ৰখা হৈছিল য’ত আংশিক ছাঁ পোৱা যায়। সম্পূৰ্ণ ৰ’দ আৰু গছজোপাৰ চাৰিওফালে প্ৰচুৰ বায়ু চলাচলে ইয়াক লাভৱান হোৱাত সহায় কৰিব—আৰু গোটেই বৃদ্ধিৰ বতৰত ইয়াক ভাল দেখাব।

উদাহৰণস্বৰূপে, পিয়নীৰ পাতবোৰ গুড়ি ফুলৰ দৰে হ’ব পাৰে, যিয়ে গছজোপাক হত্যা নকৰে, ই কেৱল অশুভ দেখা যায়। সম্পূৰ্ণ ৰ’দ আৰু বায়ু পৰিসঞ্চালন বৃদ্ধি কৰিবলৈ বহু ঠাই থাকিলে গুড়ি ভেঁকুৰ ৰোধ কৰাত সহায় কৰিব পাৰে। আন আন দুখ-কষ্ট হ'ব পাৰে বট্ৰাইটিছ ব্লাইট, ভাৰটিচিলিয়াম উইল্ট, আৰু জাপানীজ ভেকুলী।

পতনৰ সময়ত কেতিয়া পিয়নি কমাব লাগে সেইটো জনাটোৱেই মূল কথা। সময়ৰ ফালৰ পৰা কঠিন হিম এটাই পত্ৰবোৰ শেষ নোহোৱালৈকে অপেক্ষা কৰক। (মই য’ত থাকো, সেইটো সাধাৰণতে অক্টোবৰৰ আশে-পাশে, কিন্তু কিছুমান বছৰ নৱেম্বৰ মাহ।) সেই সময়লৈকে পতনৰ আৰম্ভণিতে পিয়নীৰ পাতবোৰ যথেষ্ট মৰমলগা হয়, ৰং সলনি হয়—সাধাৰণতে সোণালী ৰংলৈ—আন গছ আৰু জোপোহাৰ দৰে।

চোকা জোৰা ছাঁটনি ব্যৱহাৰ কৰি সকলো কাণ্ড মাটিৰ স্তৰলৈকে পিছলৈ ছাঁটনি কৰক। গছজোপাৰ গুৰিৰ চাৰিওফালে থকা মাটিৰ লগত কোমল হওক। আপুনি বিচাৰেমাটিৰ স্তৰত মুকুটৰ ক্ষতি নকৰিবলৈ সাৱধান হওক।

যেতিয়া পিয়নীবোৰ ফ্লপ হৈ যায়, তেতিয়াও বাৰীত পত্ৰবোৰ আকৰ্ষণীয় হৈ থাকে। পিয়নী গছবোৰ ওজনৰ তলত বা প্ৰচণ্ড বৰষুণৰ ধুমুহাত নপৰিবলৈ উদ্ভিদৰ সমৰ্থন বিবেচনা কৰক।

পিয়নী গছ কমাব পৰাটো কিয় গুৰুত্বপূৰ্ণ

এই চাইটত আমি মালিকসকলে পতনৰ বাগিচা চাফা কৰাটো বসন্তলৈকে কিয় ৰক্ষা কৰিব লাগে তাৰ কাৰণসমূহৰ বিষয়ে কওঁ। পিয়নী অৱশ্যে এই নিয়মৰ পৰা ৰেহাই দিয়া হয়। বিশেষকৈ যদি আপুনি গোটেই বৃদ্ধিৰ বতৰত ৰোগৰ সমস্যাত ভুগিছে ​​তেন্তে আপুনি কমাব লাগে। পিয়নী এটা কটালে কীট-পতংগ আৰু ৰোগে গছজোপাৰ ক্ষতি নকৰাত সহায় কৰিব। নিশ্চিত হওক যে আপুনি এবাৰ সকলোবোৰ পুনৰ ছাঁটনি কৰিলে, আপুনি সেই ঠাইৰ পৰা উদ্ভিদৰ সকলো ধ্বংসাৱশেষ আঁতৰাই পেলায়, য’ত সৰি পৰা পাতও আঁতৰাই পেলাব। ট্ৰিমিংবোৰ—ৰোগী পাত বা পোকে ধ্বংস কৰা ঠাৰিবোৰ—পচন সাৰৰ স্তূপত নহয়, জাবৰৰ ভিতৰলৈ পেলাই দিয়ক।

যদি আপুনি বিশেষভাৱে ঠাণ্ডা জলবায়ুত বাস কৰে, তেন্তে গছজোপাৰ গুৰিতে মাল্চৰ পাতল তৰপ (যেনে টুকুৰা টুকুৰ কৰা বাকলি বা পাইনৰ বেজী) যোগ কৰক য’ত আপুনি সকলো কাটি পেলায়। বসন্ত কালত আপোনাৰ শীতকালীন মাল্চ নিশ্চয় আঁতৰাই পেলাব। যদি আপুনি আপোনাৰ পিয়নীৰ চাৰিওফালে থকা মাটিখিনি পচন সাৰেৰে সংশোধন কৰি আছে—গছ-গছনিয়ে ভালদৰে পানী ওলাই যোৱা মাটি পছন্দ কৰে—তেন্তে ইয়াক মুকুটৰ ওপৰত স্তূপ নকৰিব, পৰিধিৰ চাৰিওফালে যোগ কৰক।

কীট-পতংগ আৰু ৰোগ, যেনে বট্ৰাইটিছ (ইয়াত দেখুওৱা হৈছে), অশুভ হ’ব পাৰে, কিন্তু পিয়নীৰ পাত এৰি দিয়াটো গুৰুত্বপূৰ্ণপতনলৈকে অক্ষত অৱস্থাত থাকে যাতে গছজোপা পৰৱৰ্তী ঋতুৰ বাবে ইয়াৰ পাত আৰু ফুল বিকশিত কৰিব পাৰে।

ইটোহ আৰু গছৰ পিয়নী কেতিয়া কাটিব লাগে

এই প্ৰবন্ধত উল্লেখ কৰা ঘাঁহজাতীয় পিয়নী আৰু গছৰ পিয়নীৰ মাজৰ সংকৰণ ইটোহ (বা ছেদক) পিয়নীয়ে একেটা ছাঁটনিৰ সময়সূচী অনুসৰণ কৰিব লাগে। কিন্তু এই ক্ষেত্ৰত ঘাঁহজাতীয় অংশটো কাঠৰ দলটোলৈকে ছাঁটনি কৰক, যিটো আপুনি অক্ষত অৱস্থাত এৰি দিব লাগে।

গছৰ পিয়নী ফুল ফুলাৰ ঠিক পিছতেই ছাঁটনি কৰাৰ সৰ্বোত্তম সময়। পতনৰ সময়ত ইয়াক পিছলৈ কাটিব নালাগে যেনেকৈ আপুনি ঘাঁহজাতীয় বা ইটোহ পিয়নীক কাটিব। জোপোহা ফুলাৰ আগতে বসন্ত কালত লঘু ছাঁটনি কৰিব পাৰে। ভিত্তিৰ চাৰিওফালে চকাৰ আঁতৰাবলৈ পৰিষ্কাৰ প্ৰুনাৰ ব্যৱহাৰ কৰক, লগতে যিকোনো মৰা কাঠ।

পিয়নী কেনেকৈ কমাব লাগে চাবলৈ আৰু বিভিন্ন সময়ৰ বিকল্পৰ বিষয়ে শুনিবলৈ এই ভিডিঅ'টো চাওক:

অধিক ছাঁটনিৰ পৰামৰ্শ