Υπάρχουν πάνω από 20.000 είδη μελισσών στον κόσμο, με περίπου 4.000 από αυτά να απαντώνται στη Βόρεια Αμερική. Σίγουρα ορισμένα είδη μελισσών είναι πιο συνηθισμένα από άλλα, ανάλογα με το πού ζείτε και το είδος των φυτών που καλλιεργείτε. Από την πιο μικρή μέλισσα ιδρώτα μέχρι τη μεγαλύτερη ξυλουργική μέλισσα, η ποικιλία των μελισσών που βρίσκονται στις αυλές και τους κήπους μας είναι αρκετά απίστευτη. Σήμερα, θα ήθελα να σας παρουσιάσω αρκετέςείδη μελισσών που συνήθως βρίσκω στην αυλή μου.

Οι μέλισσες είναι από τις πιο εύκολα αναγνωρίσιμες βορειοαμερικανικές μέλισσες. Πόσα άλλα είδη μελισσών μπορείτε όμως να ονομάσετε;

Γιατί είναι σημαντικό να αναγνωρίζετε τα διάφορα είδη μελισσών

Αν και μπορεί να μη νομίζετε ότι η αναγνώριση και η εκμάθηση των κοινών μελισσών της αυλής είναι σημαντική, τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Αυτοί οι αυτόχθονες επικονιαστές είναι ζωτικής σημασίας για την επικονίαση τόσο των άγριων όσο και των καλλιεργούμενων φυτών και, δυστυχώς, πολλοί από αυτούς αντιμετωπίζουν δραματική μείωση του πληθυσμού τους λόγω της απώλειας των ενδιαιτημάτων αναζήτησης τροφής και φωλιάσματος, της έκθεσης σε φυτοφάρμακα και διαφόρων παθογόνων και παρασίτων. Χρειαζόμαστε άγριεςμέλισσες όχι μόνο επειδή σε πολλές περιπτώσεις είναι πιο αποτελεσματικοί επικονιαστές από τις εισαγόμενες ευρωπαϊκές μέλισσες, αλλά και επειδή έχουν συν-εξελιχθεί με τα ενδημικά μας φυτά. Πολλά είδη μελισσών είναι εξειδικευμένοι επικονιαστές, τέλεια σχεδιασμένοι για να επικονιάζουν πολύ συγκεκριμένα φυτά. Η ποικιλομορφία είναι το κλειδί για τη σταθερότητα των οικοτόπων και οι ενδημικές μας μέλισσες αποτελούν σημαντικό μέρος της εξίσωσης.

Η αναγνώριση των μελισσών είναι το πρώτο βήμα για να τις εκτιμήσετε και να εκτιμήσετε το έργο που επιτελούν. Ενώ οι περισσότεροι κηπουροί μπορεί να είναι σε θέση να αναγνωρίσουν μια μέλισσα ή μια μέλισσα, υπάρχουν πολλά άλλα είδη μελισσών που αξίζει να ανακαλύψετε.

Η έκθεση σε φυτοφάρμακα είναι ένας από τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν τα ενδημικά είδη μελισσών μας. Η απαλλαγή από φυτοφάρμακα είναι ένα σημαντικό βήμα για την ανατροφή των μελισσών στον κήπο σας.

Είδη μελισσών κοινών στους κήπους

Δεδομένου ότι οι μέλισσες ποικίλουν τόσο πολύ ως προς το μέγεθος, το χρώμα, το σχήμα και τις συνήθειές τους, η αναγνώριση μπορεί να είναι δύσκολη. Με την αξιοσημείωτη εξαίρεση των μέλισσων-μελισσών, οι περισσότερες από τις ενδημικές μας μέλισσες είναι μοναχικές, δηλαδή αντί να ζουν σε κυψέλη ή αποικία, τα θηλυκά χτίζουν μοναχικούς θαλάμους φωλιάσματος στο έδαφος ή σε ένα κοίλο στέλεχος ή κοιλότητα. Μερικές φορές πολλά θηλυκά χτίζουν τους θαλάμους φωλιάσματος κοντά το ένα στο άλλο για να σχηματίσουν μιαπεριστασιακή κοινωνική αποικία, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να συγκριθεί με τα 10.000+ άτομα που βρίσκονται σε μια κυψέλη μελισσών.

Οι μέλισσες παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία σχημάτων, μεγεθών και χρωμάτων. Η εκμάθηση της αναγνώρισης των κοινών ειδών είναι το πρώτο βήμα για την εκτίμησή τους.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι τα περισσότερα είδη ντόπιων μελισσών δεν είναι ικανά να τσιμπήσουν. Και αν έχουν αυτή την ικανότητα, είναι γενικά υπάκουες και δεν ενδιαφέρονται καθόλου να τσιμπήσουν τον άνθρωπο, εκτός αν τις λιώσουν ή τις πατήσουν. Κανένα είδος μελισσών δεν αποτελεί επιθετική απειλή, σε αντίθεση με τα κίτρινα σακάκια και άλλες κοινωνικές σφήκες που μπορούν να γίνουν αρκετά επιθετικές το φθινόπωρο.

Σε αντίθεση με τα φυτά, τα οποία συχνά έχουν το καθένα το δικό του κοινό όνομα, οι μέλισσες ομαδοποιούνται με πολλά είδη να μοιράζονται το ίδιο κοινό όνομα. Εδώ είναι μερικά από τα αγαπημένα μου είδη μελισσών. Κάθε κοινό όνομα περιλαμβάνει μια ομάδα στενά συνδεδεμένων μελισσών στο ίδιο γένος.

Πράσινη μεταλλική μέλισσα ιδρώτα (Augochlora species):

Προσωπικά αγαπημένες, αυτές οι μέλισσες είναι σαν ιπτάμενα κοσμήματα! Υπάρχουν μόνο 4 είδη αυτής της μέλισσας σε ολόκληρη την ήπειρο, με ένα είδος να είναι πολύ πιο κοινό από τα άλλα ( A. pura Αυτές οι μέλισσες μήκους ενός τετάρτου της ίντσας έχουν λαμπερό μεταλλικό ή καστανοπράσινο χρώμα και είναι αρκετά αλάνθαστες. Στον κήπο μου, τις βρίσκω συνήθως να τρέφονται με τα άνθη των βοτάνων μου, όπως η ρίγανη, ο βασιλικός και το θυμάρι. Τις βλέπω επίσης αρκετά συχνά σε άνθη που μοιάζουν με μαργαρίτες, όπως οι αστέρες, οι μαυρομάτες, η κορεόψις και η κοσμοκαλλιέργεια.

Αυτή η πράσινη μεταλλική μέλισσα ιδρώτα ξεκουράζεται στο λαιμό μιας ανθοφορίας.

Αυτή η μικρή μέλισσα χτίζει μια μοναχική φωλιά σε ένα κοίλο στέλεχος ή σε ένα τούνελ σε σάπιο ξύλο. Συχνά τις βρίσκω να εγκαθίστανται και στα ξύλινα μπλοκ φωλιάς μου (διαβάστε περισσότερα για το πώς να χρησιμοποιήσετε σωστά ένα μπλοκ φωλιάς εδώ). Μια ενδιαφέρουσα σημείωση είναι ότι ένα σχεδόν πανομοιότυπο έντομο, γνωστό ως σφήκα κούκος, συχνά συγχέεται με αυτή τη μέλισσα. Η σφήκα κούκος, ωστόσο, τείνει να έχει πιο τυρκουάζ χρώμα. Αρκετά παράξενο,η σφήκα κούκος είναι παράσιτο πολλών από τις ντόπιες μέλισσες και σφήκες μας, μπαίνει κρυφά στις φωλιές τους και τρώει τις προνύμφες τους. Πονηρό!

Μέλισσες (είδη Bombus):

Οι μέλισσες είναι η βόμβα! Είναι τόσο υπάκουες που μπορείς να τις χαϊδεύεις καθώς επικονιάζουν! Και τα χοντροκομμένα και σούπερ χνουδωτά σώματά τους σε προσκαλούν σχεδόν να σταματήσεις και να τις κοιτάξεις. Είναι αξιαγάπητες και αδέξιες και τόσο χαριτωμένες! Με περίπου 50 είδη στην ήπειρο, οι μέλισσες είναι παντού. Με τρίχωμα και μήκος από μισή έως μια ολόκληρη ίντσα, οι μέλισσες μπορεί να έχουν διάφορα σχέδια μαύρου, λευκού, κίτρινου, πορτοκαλί και πορτοκαλί χρώματος.Κάθε είδος έχει διαφορετικό χρωματικό μοτίβο, αν και πολλές φορές οι παραλλαγές τους καθιστούν δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς το ένα είδος από το άλλο. Οι θηλυκές μέλισσες μεταφέρουν μπάλες γύρης στα πίσω πόδια τους. Λατρεύουν σχεδόν κάθε λουλούδι στον κήπο μου, από τα κωνοφόρα και τα βατόμουρα μέχρι τα γαρύφαλλα και τις σάλβιες. Λατρεύουν τα γαλακτομπούρεκά μου και μπορούν συχνά να βρεθούν και στο αγαστάκι και το φλοξ μου.

Οι μέλισσες είναι μια τακτική παρουσία σε κήπους με πολλά λουλούδια. Αυτά τα χνουδωτά έντομα είναι πολύ υπάκουα και θα σας αφήσουν να τα χαϊδέψετε καθώς νέκταραν!

Σε αντίθεση με τους περισσότερους από τους άλλους τύπους μελισσών σε αυτή τη λίστα, οι μέλισσες είναι κοινωνικές φωλιές. Οι ζευγαρωμένες βασίλισσες μέλισσες περνούν το χειμώνα κρυμμένες σε κουφά υπολείμματα. Την άνοιξη, βγαίνουν και αρχίζουν να χτίζουν μια φωλιά σε ένα παλιό λαγούμι τρωκτικών, σε ένα άδειο σπιτάκι πουλιών ή σε άλλη κοιλότητα, συχνά στο έδαφος. Μπορείτε ακόμη και να αγοράσετε ένα κουτί φωλιάς για να τις ενθαρρύνετε να εγκατασταθούν, απλά θυμηθείτε να το καθαρίσετε.Οι φωλιές αποτελούνται από δομές από κερί που μοιάζουν με μπάλες, κάθε μία από τις οποίες περιέχει ένα αυγό, κολλημένες μεταξύ τους σε ένα σύμπλεγμα. Είναι πραγματικά εκπληκτικό αν έχετε ποτέ την ευκαιρία να δείτε μία. Οι περισσότερες φωλιές μελισσών περιέχουν μόλις μερικές δεκάδες άτομα- όχι τόσο μεγάλα όσο μια αποικία μελισσών.

Αυτή η χνουδωτή μέλισσα είναι γνωστή ως μπερδεμένη μέλισσα ( Bombus perplexus ) και συναντάται σε μεγάλο μέρος των ανατολικών ΗΠΑ.

Φυλλοκόπτες (είδη Megachile):

Πόσο μου αρέσει να βλέπω τις μέλισσες που κόβουν φύλλα να δουλεύουν! Τα θηλυκά είναι τόσο εργατικά, χρησιμοποιώντας γρήγορα τις γνάθους τους για να αφαιρέσουν κομμάτια φύλλων για να τα πάρουν πίσω στις φωλιές τους μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Χρησιμοποιούν αυτά τα κομμάτια φύλλων για να χτίσουν μικρές κούπες στοιβαγμένες η μία πάνω στην άλλη. Κάθε κούπα περιέχει ένα αυγό και μια παροχή γύρης για την προνύμφη της μέλισσας. Τα φύλλα που χρησιμοποιούν πιο συχνά στον κήπο μου είναι τα EpimediumsΟι φωλιές τους βρίσκονται σχεδόν σε κάθε είδους μικρό τούνελ, από κοίλους μίσχους φυτών μέχρι τρύπες από τοιχοποιία στο πλάι του σπιτιού σας. Ένα θηλυκό χτίζει σχεδόν πάντα τον θάλαμο αναπαραγωγής της στην κενή βιδωτή τρύπα του σκέπαστρου της κούνιας της βεράντας μας. Η φωλιά στη συνέχεια σφραγίζεται με ένα στρώμα λάσπης.

Οι μέλισσες που κόβουν φύλλα αναγνωρίζονται εύκολα από την αναποδογυρισμένη, ριγωτή κοιλιά τους.

Αυτοί οι τύποι μελισσών έχουν μήκος περίπου μισής ίντσας και υπάρχουν περίπου 140 είδη στη Βόρεια Αμερική. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτής της μέλισσας είναι η προς τα πάνω, πεπλατυσμένη, απογυμνωμένη κοιλιά της. Τα θηλυκά μεταφέρουν γύρη στην κάτω πλευρά της κοιλιάς τους, αντί για τα πίσω πόδια τους. Στον κήπο μου, αυτοί οι τύποι μελισσών είναι κοινά ευρήματα στη Rudbeckia, τη μέντα του βουνού ( Pycnanthemum ) και αστέρια.

Τα φύλλα του Epimedium είναι τα αγαπημένα των μελισσών που κόβουν φύλλα στην αυλή μου. Δείτε πώς η θηλυκή μέλισσα αφαιρεί κομμάτια φύλλου από το περιθώριο για να δημιουργήσει τη φωλιά της; Τόσο ωραίο!

Μέλισσες με μακρύ κέρατο (είδη Melissoides και Eucera):

Αν και λιγότερο συνηθισμένες στον κήπο μου, συναντώ κατά καιρούς μακρόστενες μέλισσες, συχνά στους ηλίανθους μου. Αυτοί οι τύποι μελισσών είναι γνωστοί για τις μακριές κεραίες των αρσενικών. Υπάρχουν περίπου διακόσια είδη μακρόστενων μελισσών στην ήπειρο. Έχουν μήκος περίπου μισή ίντσα και τριχωτά πόδια και θώρακα, καθώς και λωρίδες από ανοιχτόχρωμες τρίχες στην κοιλιά τους. Τα θηλυκά μεταφέρουν γύρη στα πίσω πόδια τους.Αυτές οι εξειδικευμένες στα ηλιοτρόπια μέλισσες βρίσκονται συχνά συγκεντρωμένες στα άνθη, μέρα και νύχτα. Οι μακρόστενες μέλισσες φωλιάζουν στο έδαφος σκάβοντας σήραγγες, ενώ πολλές φορές πολλά θηλυκά μοιράζονται την ίδια είσοδο σήραγγας.

Οι μέλισσες με τα μακριά κέρατα είναι ειδικοί στους ηλίανθους, αλλά μερικές φορές τις βρίσκω και σε άνθη πικραλίδας στα τέλη της εποχής.

Μέλισσες του ιδρώτα (είδη Halictus):

Αυτή η ομάδα κοινών μελισσών της αυλής ονομάζεται μέλισσες του ιδρώτα, επειδή τους αρέσει να προσγειώνονται πάνω στους σκληρά εργαζόμενους ανθρώπους και να ρουφάνε τον αλμυρό ιδρώτα τους. Είναι ακίνδυνες, φυσικά, αλλά γαργαλιούνται λίγο καθώς σέρνονται πάνω σας. Υπάρχουν περίπου 10 είδη μελισσών του ιδρώτα στο γένος Halictus στην ήπειρο. Μικροσκοπικές μικρές μέλισσες, έχουν μήκος μόλις ένα τέταρτο έως μισή ίντσα. Για μένα, το μικρό τους μέγεθος, σε συνδυασμό με τη μαύρη και κρεμώδη κίτρινη ριγωτή κοιλιά τους, τις καθιστά αρκετά εύκολο να αναγνωριστούν. Τα θηλυκά συχνά έχουν μια σταγόνα γύρης προσκολλημένη στα πίσω πόδια τους.

Αυτή η μικρή μέλισσα του ιδρώτα γονιμοποιεί μια ετήσια μαυρομάτα Σούζαν. Βλέπετε τις σβώλους γύρης στα πίσω πόδια; Αυτό σας λέει ότι πρόκειται για θηλυκό.

Στον κήπο μου, αυτές οι μέλισσες επισκέπτονται συχνά τις μαυρομάτες μου, τους ηλίανθους, τις μαργαρίτες Shasta και άλλα καλοκαιρινά ανθισμένα μέλη της οικογένειας των αστεριών. Οι θηλυκές μέλισσες ιδρώτα σε αυτή την ομάδα χτίζουν μια μοναχική φωλιά σε ένα μικρό λαγούμι στο έδαφος που μοιάζει με σήραγγα, αν και μερικά είδη είναι κοινωνικά. Μια άλλη ομάδα μελισσών που είναι ευρέως γνωστή ως μέλισσες ιδρώτα ανήκουν στο γένος Lasioglossum Είναι ακόμη μικρότερα (συνήθως λιγότερο από μισή ίντσα) με περίπου 400 είδη στη Βόρεια Αμερική.

Μεγάλες ξυλουργικές μέλισσες (είδη Xylocopa):

Ξέρω, ξέρω, οι μέλισσες καρπεντερίστριες έχουν κακή φήμη. Ναι, μασάνε τις σήραγγες των μοναχικών φωλιών σε ξύλινους φράχτες, υπόστεγα, αχυρώνες και σπίτια, και τα αρσενικά μερικές φορές σε χτυπάνε για να υπερασπιστούν την περιοχή τους, αλλά η ζημιά που προκαλούν είναι ελάχιστη και είναι στην πραγματικότητα αρκετά ακίνδυνες. Αυτές οι επιδεικτικές αρσενικές μέλισσες δεν έχουν καν κεντρί. Παραδέχομαι ότι είναι λίγο τρομακτικές, αλλά αυτές οι μεγάλες μέλισσες είναι πολύ ωραίες μόλιςνα τους γνωρίσετε.

Οι ξυλουργικές μέλισσες είναι μεγάλες και η κοιλιά τους είναι γυαλιστερή μαύρη, γεγονός που καθιστά εύκολη τη διάκρισή τους από τις μελισσούλες.

Υπάρχουν μόνο λίγα είδη εδώ στη Βόρεια Αμερική, οπότε αξίζει να τα εκτιμήσετε και να τα φροντίσετε σίγουρα. Περίπου μια ίντσα σε μήκος, είναι από τα μεγαλύτερα είδη μελισσών. Είναι κυρίως μαύρες με χρυσοκάστανο έως κίτρινο θώρακα, μερικές φορές με μια μαύρη κηλίδα. Το κεφάλι τους είναι μαύρο, μερικές φορές με μια κίτρινη κηλίδα. Αν και συχνά συγχέονται με τις μεγαλύτερες μέλισσες, είναι εύκολο να τις ξεχωρίσετε.Οι ξυλουργικές μέλισσες έχουν γυαλιστερή και σχεδόν φαλακρή κοιλιά, ενώ η κοιλιά των μελισσών είναι τριχωτή. Αν θέλετε να αποτρέψετε τις ξυλουργικές μέλισσες από το να φωλιάσουν στο σπίτι σας, απλά βάψτε το ξύλο ή χρησιμοποιήστε ένα συρραπτικό πιστόλι για να καλύψετε προσωρινά κάθε άνοιξη όλα τα ξύλινα πάνελ που βλέπουν προς τα κάτω με ένα ρολό παραθυρόφυλλο.

Μικρές ξυλουργικές μέλισσες (είδη Ceratina):

Αυτοί οι μικροσκοπικοί τύποι μελισσών συχνά παραβλέπονται επειδή έχουν μήκος μόνο περίπου ένα τέταρτο της ίντσας. Σκούρο μαύρο με μεταλλική λάμψη, τα 20 είδη αυτής της μέλισσας στη Βόρεια Αμερική αναγνωρίζονται εύκολα λόγω του βαρελόσχημου, αμβλύτερου άκρου της κοιλιάς τους και του μπλοκαρισμένου κεφαλιού τους. Ορισμένα είδη έχουν λευκά σημάδια στο πρόσωπο.

Οι μικρές ξυλουργικές μέλισσες έχουν αμβλεία κοιλιά, μαζί με ένα κοντόχοντρο μικρό πρόσωπο.

Οι μικρές ξυλουργικές μέλισσες φωλιάζουν σε κούφια στελέχη ή μασάνε τα κέντρα των στελεχών των θάμνων με μαλακότερο ιστό, συμπεριλαμβανομένων των φραγκοσυκιών και των βάτων. Τις βρίσκω να φωλιάζουν μέσα σε περυσινά ξερά στελέχη ορτανσίας σχεδόν κάθε καλοκαίρι. Αφήνουν πίσω τους μια διασπορά από πριονίδι καθώς εργάζονται. Αρκετά τρελό, το θηλυκό φυλάει τον θάλαμο του γόνου της μετά την τοποθέτηση των αυγών και θα πεθάνει εκεί το χειμώνα. Το νεογέννητοτα νεαρά που νυμφώνονται πρέπει να σπρώξουν το σώμα της από τη μέση για να βγουν την επόμενη άνοιξη. Και ποιος λέει ότι τα έντομα δεν είναι συναρπαστικά!;

Ριγέ πράσινες μέλισσες (είδη Agapostemon):

Αυτές οι όμορφες μικρές ιθαγενείς μέλισσες έχουν μήκος περίπου ένα τρίτο της ίντσας. Υπάρχουν περίπου 43 είδη σε όλη τη Βόρεια Αμερική και είναι αρκετά κοινές από ακτή σε ακτή. Τις βρίσκω παντού πάνω στα λουλούδια της Heliopsis μου κάθε καλοκαίρι. Στον κήπο μου, φαίνεται να είναι το αγαπημένο τους φυτό, μαζί με τη ρίγανη όταν είναι ανθισμένη.

Οι ριγέ μέλισσες με πράσινο μεταλλικό χρώμα συνωστίζονται στα άνθη της Heliopsis κάθε καλοκαίρι. Φαίνεται ότι είναι το αγαπημένο τους φυτό στον κήπο μου.

Ο όμορφος χρωματισμός τους αποτελείται από ένα πράσινο μεταλλικό κεφάλι και θώρακα με μια κίτρινη και μαύρη ριγωτή κοιλιά. Αν δείτε ματσάκια γύρης στα πίσω πόδια τους, ξέρετε ότι έχετε μπροστά σας ένα θηλυκό. Αυτοί οι τύποι μελισσών είναι αρκετά αλάνθαστοι λόγω των μοναδικών τους χρωμάτων. Φωλιάζουν σε μικρές τρύπες στο έδαφος, μερικές φορές με πολλά θηλυκά να εγκαθίστανται κοντά μεταξύ τους.

Μέλισσες Carder (είδη Anthidium):

Παρόλο που το είδος που βρίσκω πιο συχνά στον κήπο μου είναι η ευρωπαϊκή μέλισσα μαλλί-καρδέλα, αυτοί οι τύποι μελισσών, είτε είναι ντόπιες είτε όχι, είναι γνωστοί για το ότι συλλέγουν χνούδι από τα φύλλα των φυτών και το χρησιμοποιούν για να ντύσουν τη φωλιά τους. Τα περισσότερα από τα 20 και πλέον ντόπια είδη βρίσκονται στα νοτιοδυτικά. Αν ζείτε στα ανατολικά, όπως εγώ, είναι πιο πιθανό να δείτε τη μη ντόπια μέλισσα μαλλί-καρδέλα.

Οι μέλισσες καρδερίνες είναι ιθαγενείς της Ευρώπης, αλλά έχουν εγκλιματιστεί σε μεγάλο μέρος των ανατολικών ΗΠΑ. Αρκετά ιθαγενή είδη καρδερίνων συναντώνται στα δυτικά.

Η μέλισσα αυτή, μήκους περίπου μισής ίντσας, έχει ένα λείο επάνω μέρος της κοιλιάς της με ένα σαφές μοτίβο κίτρινων ή λευκών σημείων πάνω της. Τα θηλυκά μεταφέρουν γύρη στην τριχωτή κάτω πλευρά της κοιλιάς τους, αντί στα πόδια τους. Φαίνεται να αγαπούν τη νεπέτα και τα γαρύφαλλα στον μπροστινό μου κήπο, και τα αρσενικά μπορεί να τα δει κανείς να υπερασπίζονται την περιοχή τους από άλλα αρσενικά στις αρχές του καλοκαιριού. Τα θηλυκά χτίζουν μοναχικές φωλιές σε κοίλεςΟμολογουμένως, ποτέ δεν μου άρεσαν τα φυτά με το αυτί του αρνιού, αλλά έχω το μισό μυαλό να φυτέψω ένα στον κήπο μου μόνο και μόνο για να παρακολουθήσω τα θηλυκά να μαζεύουν τις τρίχες από τα φύλλα και να τις μεταφέρουν στις φωλιές τους!

Ευρωπαϊκές μέλισσες (Apis mellifera):

Μια τελευταία μέλισσα που είναι κοινή στους κήπους είναι η εισαγόμενη ευρωπαϊκή μέλισσα. Αν και δεν είναι ενδημική σε αυτή την ήπειρο, αξίζει σίγουρα να συζητηθεί εδώ, καθώς συχνά εντοπίζεται στους κήπους των σπιτιών. Σε αντίθεση με τα άλλα είδη μελισσών που αναφέρονται εδώ, υπάρχει μόνο ένα είδος μέλισσας. Έχει εισαχθεί στα περισσότερα μέρη του κόσμου, όπου χρησιμοποιείται για την παραγωγή μελιού και την επικονίαση των καλλιεργειών.

Η αναγνώριση των ευρωπαϊκών μελισσών είναι εύκολη, αν θυμάστε ότι η κοιλιά τους είναι λεία και έχει χρώμα μελιού με μαύρες ρίγες.

Οι μέλισσες έχουν μήκος περίπου μισής ίντσας και μαύρες και μελίσιες λωρίδες στην κωνική κοιλιά τους. Τα θηλυκά μεταφέρουν γύρη στα πίσω πόδια τους. Αυτές οι μέλισσες έχουν μια πολύπλοκη κοινωνική δομή, με μια βασίλισσα, θηλυκές εργάτριες και αρσενικούς κηφήνες. Τρέφονται με μια μεγάλη ποικιλία φυτών, αλλά δεν είναι τόσο αποτελεσματικές όσο πολλοί από τους ντόπιους επικονιαστές μας, ειδικά όταν πρόκειται για την επικονίαση ορισμένων ντόπιων φυτών.Οι μέλισσες ζουν συχνά σε διαχειριζόμενες κυψέλες, αν και άγριες αποικίες συναντώνται κατά καιρούς σε κούφια δέντρα. Οι μέλισσες στον κήπο μου αγαπούν ιδιαίτερα το τριφύλλι στο γκαζόν μου, εκτός από το βόραγο, τη ρίγανη, τη μέντα του βουνού και άλλα.

Πώς μπορείτε να βοηθήσετε όλα τα είδη μελισσών

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τους πολλούς τρόπους με τους οποίους μπορείτε να ενθαρρύνετε αυτούς τους τύπους μελισσών και πολλούς άλλους, διαβάστε αυτό το άρθρο σχετικά με το τι μπορείτε να κάνετε για να υποστηρίξετε τις ντόπιες μέλισσες μας. Και για περισσότερα σχετικά με την αναγνώριση των ντόπιων μελισσών και τη διατήρηση του ενδιαιτήματός τους, πάρτε ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία, το Attracting Native Pollinators της Xerces Society. Ένα άλλο αγαπημένο ανάγνωσμα είναι το Pollinators ofΕνδημικά φυτά.

Και να θυμάστε ότι υπάρχουν πολλά είδη μελισσών που δεν καλύπτονται σε αυτό το άρθρο. Οι πολλές δεκάδες περιφερειακά είδη μελισσών απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή από τους κηπουρούς. Μη διστάσετε να βρείτε περισσότερες τοπικές πηγές πληροφοριών για λιγότερο διαδεδομένα ή περιφερειακά είδη. Ο ιστότοπος της Xerces Society έχει πολλές καταπληκτικές πληροφορίες.

Ενδιαφέρεστε να μάθετε περισσότερα για τα ωφέλιμα έντομα στον κήπο σας; Δείτε τα παρακάτω άρθρα:

6 τρόποι για να υποστηρίξετε τους ντόπιους επικονιαστές

Τα καλύτερα φυτά για τις μέλισσες

Θάμνοι για επικονιαστές

Φυτά για ωφέλιμα έντομα