মই পতন ভাল পাওঁ, কিন্তু বাৰীখন চাফা কৰাৰ অনুৰাগী নহয়। তাত মই স্বীকাৰ কৰিলোঁ। বছৰৰ এই সময়ত বাগিচাৰ ক্লান্তিৰ বেৰ এখনত অলপ খুন্দা মাৰিলোঁ যেতিয়া মই আচলতে ঘৰৰ ভিতৰলৈ মনোযোগ দিবলৈ উত্তেজিত হৈ পৰো৷ আৰু যদি মই বাহিৰত থাকোঁ, তেন্তে হাইকিং বা বাইকিং কৰি বতৰ উপভোগ কৰাটোৱেই ভাল পাম৷ কিন্তু এই অনুভৱবোৰৰ মাজতো মই এতিয়াও মোৰ এলেহুৱা আত্মাটোক বাহিৰলৈ টানি লৈ যাওঁ, প্ৰায়ে ট’ক আৰু গৰম উল পিন্ধি কাৰণ মই ইমান দেৰিকৈ বস্তুবোৰ এৰি থৈ আহিছো। মোৰ হাত গৰম কৰি ৰাখিবলৈ বাগিচাৰ গ্ল’ভছ এযোৰ গৰম। অৱশ্যেই মই আপোনাৰ চোতালখন পৰিষ্কাৰ নকৰাৰ ৬টা কাৰণ মানি চলোঁ (এই লেখাটোৱে সঁচাকৈয়ে মোৰ লগত কথা পাতে), কিন্তু হায় মোৰ কৰিবলগীয়া কামৰ তালিকাত কিছুমান আৱশ্যকীয় কাম আছে। আপোনাৰ চোতালখন কেনেকৈ শীতকালীন কৰিব পাৰি তাৰ এখন ঢিলা চেকলিষ্ট আছে, যিটো মই ইয়াত ৰূপৰেখা দিছো।

আৰম্ভ কৰোঁ আহক। সাধাৰণতে মই প্ৰথম কামটো হ’ল চেড আৰু গেৰেজটো পৰিষ্কাৰ কৰি উলিয়াওঁ, আৰু মই জমা কৰি অহা আৰু প্ৰয়োজন নোহোৱা যিকোনো বস্তু পেলাই দিওঁ। ইয়াকো সাধাৰণতে সংগঠিত কৰা প্ৰয়োজন যাতে আমি গাড়ীখন তাত সোমাব পাৰো। মই প্লাষ্টিকৰ ট্ৰে আৰু পাত্ৰ পুনঃব্যৱহাৰ কৰিম (আৰু কিছুমান পুলি আৰু ৰোপণ বা বিভাজনৰ বাবে সংৰক্ষণ কৰিম), খালী পাত্ৰত ৰখাৰ বাবে ঠাই দিম ইত্যাদি। মূলতঃ মই বসন্তকাল সহজ কৰি তুলিছো। তাৰ পিছত ডাঙৰ বস্তুবোৰ সোমাই যায়—লনৰ আচবাব, চকী আদি।

আপোনাৰ চোতালখন কেনেকৈ শীতকালীন কৰিব পাৰি

মই আমাৰ গেজেব’ কভাৰটো আঁতৰাই দিওঁ (শুকান হোৱাটো নিশ্চিত কৰি), আৰু এয়াৰ কণ্ডিচনাৰ আৰু বাৰ্বিকিউটো ঢাকি দিওঁ। (ঠিক আছে, মই জানো এইবোৰ নিজৰ বাবে বাগিচাৰ কাম নহয়, কিন্তু মই ইয়াক বাগিচাৰ অংশ বুলি গণ্য কৰোঁcleanup.)

ঋতুৰ বাবে বাহিৰৰ পানী যোগান বন্ধ কৰিব লাগিব। আমি টেপটো খোলাকৈ থৈ দিওঁ। নলী (যিটো মই নিশ্চিত কৰোঁ যে পানী ওলাই গৈছে) আৰু ৰিলটো চকাত চেডত ভৰাই থোৱা হয়। নজেলবোৰ শুকুৱাই এটা বিনত ভৰাই থোৱা হয়। বৰষুণৰ বেৰেলটোও খালী কৰি ঢাকি ৰখাটো প্ৰয়োজন।

ঠিক আছে, ইয়াত আমি আপোনাৰ চোতালখন কেনেকৈ শীতকালীন কৰিব লাগে তাৰ অধিক বাগিচাৰ দৰে অংশটো পাওঁ।

আপোনাৰ পতনশীল পাতবোৰৰ লগত কি কৰিব

মই এটা খাৱৈত বাস কৰো, গতিকে মোকাবিলা কৰিবলৈ বহুত পাত আছে। কিন্তু পাতৰ একাধিক ব্যৱহাৰ আছে। প্ৰথমতে, ছাই থকাবোৰ নাৰাখিব। সিহঁত বেয়া৷ দ্বিতীয়তে, সকলোবোৰ কাৰ্বলৈ টছ নকৰিব৷ ঘাঁহনিত যাতে ডাঙৰ ডাঙৰ তিতা পাতৰ স্তূপ নাথাকে তাৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখোঁ৷ সেইবোৰ ছাই হৈ যায়। কিন্তু লনমাৱাৰটো কেইবাবাৰো চলাই কাটি পেলালে লনত থাকিব পাৰে। (ইয়াত আন এটা টিপছ: আপোনাৰ লনখনক শেষবাৰৰ বাবে কাটিব দিয়ক।) মই পুৰণি ধাতুৰ হেজহগ পিঞ্জৰাৰ পৰা তৈয়াৰী মোৰ পচন সাৰ পাতৰ স্তূপটোত যথেষ্ট পাত টছ কৰি দিওঁ। আৰু শীত আৰু বসন্তৰ মাজত পুষ্টিকৰ উপাদান যোগ কৰিবলৈ মোৰ উঠা বিচনাবোৰত আৰু অধিক টুকুৰা টুকুৰ কৰা পাত যোগ কৰা হয়। যদি আপুনি গোটেই শীতকালটো বাগিচা কৰে, নিকিৰ দৰে, তেন্তে আপুনি শীতকালীন মাল্চ বনাব পাৰে।

উঠা বিচনাবোৰ মাটিৰে টপ-ড্ৰেছ কৰক আৰু শীতকালীন মাল্চ যোগ কৰক

মই মোৰ উঠা বিচনাবোৰ বেগত বাকী থকা যিকোনো বাগিচাৰ মাটি বা পচন সাৰেৰে পুনৰ ভৰাই দিম। এইটো এটা ভাল সময় আপোনাৰ উঠা বিচনাবোৰক পচন সাৰেৰে টপ-ড্ৰেছ কৰিবলৈ যাতে বসন্তৰ আৰম্ভণিতে ৰোপণৰ বাবে সাজু হয়। (“পাত”ও চাওক।ওপৰত।) আৰু মোৰ হালধিৰ শস্য ৰোপণ কৰা উঠা বিচনাখনত খেৰৰ তৰপ এটা দিওঁ।

মই মোৰ হালধি ৰোপণ কৰা উঠা বিচনাখনত খেৰৰ মাল্চৰ এটা তৰপ দিওঁ। ই কাছবোৰক ইফালে সিফালে খান্দিব নোৱাৰাকৈ ৰাখে, অপতৃণবোৰ তললৈ নমাই ৰাখে, আৰু গোটেই শীতকালটো মোৰ শস্যক সকলো আৰামদায়ক কৰি ৰাখে।

আপোনাৰ গছৰ সহায়ক, লন gnomes আদি আঁতৰাই ৰাখক

মই গছৰ সমৰ্থন উলিয়াই মচি মচি পৰিষ্কাৰ কৰি পিছৰ বছৰৰ বাবে ষ্টেক কৰি লওঁ। বসন্তৰ আৰম্ভণিৰ শস্যৰ বাবে বিচৰাবোৰ, যেনে পটল, হাতৰ ওচৰতে ৰাখিম (অৰ্থাৎ চেডত ল’নৰ আচবাবৰ আঁৰত নহয়), যাতে বতৰৰ আৰম্ভণিতে ধৰিব পাৰো। আৰু এই পোষ্টটোৰ মোৰ দ্বিতীয়টো স্বীকাৰোক্তি। মোৰ এটা লন gnome আছে। মাত্ৰ এটা। মোৰ স্বামীৰ বাবে কৌতুক উপহাৰ আছিল আৰু তেওঁৰ নাম হাৰ্লি। শীতকালত তেওঁ মোৰ চেডত থাকে।

মোৰ হাতত মোৰ ৰো কভাৰ হুপ আৰু ভাসমান ৰো কভাৰ হাতত থাকে, লগতে, পতনৰ শেষৰ ফালে আৰু বসন্তৰ আৰম্ভণিতে। বছৰৰ এই সময়ত মই যিবোৰ শস্য এতিয়াও কিছু পৰিমাণে উৎপাদন কৰি আছে সেইবোৰক সুৰক্ষা দিছো যাতে ঋতুটো যিমান পাৰি দীঘলীয়া হয়, আৰু বসন্ত কালত মই বহুমূলীয়া সৰু পুলিবোৰক হঠাতে ঠাণ্ডা হোৱাৰ পৰা ৰক্ষা কৰি আছো।

পাত্ৰ আঁতৰাই লওঁ

মই খাব পৰা আৰু অলংকাৰিক উভয়ৰে সৈতে বহুত পাত্ৰ ৰোপণ কৰো। মই প্ৰায় সকলোবোৰ পচন সাৰ বিনত খালী কৰি দিওঁ আৰু কিছুমান চোতালৰ বেগত ভৰাই থওঁ। কাপোৰৰ পাত্ৰবোৰ বৰ ভাল কাৰণ আপুনি মাত্ৰ জোকাৰি উলিয়াই ভাঁজ কৰিব পাৰে। প্লাষ্টিক, চিৰামিক, টেৰাকোটা আদিৰে তৈয়াৰী পাত্ৰবোৰ ধুই পেলোৱা হয়। পানীত তিয়াই ব্লিচ কৰিব পাৰেদ্ৰৱ (ন অংশৰ পৰা এটালৈ)। ষ্টেক আৰু সংৰক্ষণ কৰাৰ আগতে শুকুৱাই লওক।

ঘৰুৱা উদ্ভিদ, কোমল বাৰ্ষিক, আৰু ঘৰৰ ভিতৰত নিদ্ৰাহীন হোৱা গছ-গছনি আনিব

সঞ্চয় কৰাৰ যোগ্য কিছুমান গছ থাকিব পাৰে—বা যিবোৰ আপুনি প্ৰতি বছৰে ভিতৰলৈ আৰু বাহিৰলৈ আনে। কিছুমান গছ-গছনি, যেনে হিবিস্কাছ বা নেমু গছ, উষ্ণ, ৰ’দঘাই ঠাইত থাকিব।

মোৰ ডিমৰু গছজোপা পাতবোৰ তললৈ নামিবলৈ আৰম্ভ কৰিলেই গেৰেজত সোমাই যায় আৰু তাৰ পিছত ভিতৰলৈ আহে আৰু বেছমেণ্টৰ এটা ভয়ংকৰ ঠাণ্ডা কোঠাত জমা হৈ থাকে। এইখিনিতে ই শীতকালৰ বাবে নিদ্ৰাহীন হৈ পৰে। আপুনি brugmansias ৰ সৈতেও এই কাম কৰিব পাৰে। মাত্ৰ বসন্ত কালত ইহঁতক উলিয়াই নিবলৈ নাপাহৰিব!

বহুবৰ্ষজীৱী গছ ৰোপণ কৰক

যদি আপুনি আপোনাৰ পতনৰ পাত্ৰত বহুবৰ্ষজীৱী গছ ৰোপণ কৰিছে, তেন্তে বাৰী এখনত খান্দি লওক। যদি মই লগে লগে মোৰটো ক’ত ৰাখিব নাজানো, তেন্তে মোৰ উঠা বিচনা এখনত এক প্ৰকাৰৰ “নাৰ্চাৰী” আছে য’ত মই ঘৰ নথকা গছ-গছনি ৰাখোঁ আৰু য’ত মই গছ-গছনি স্তনপান কৰো, যেনে গছজোপা খান্দি উলিয়াই লোৱাৰ পিছত মোৰ সন্মুখৰ বাৰীত পোৱা চেডাম ডালটো। মোৰ পতনৰ কলহটোত সাধাৰণতে মোৰ সংগ্ৰহৰ বাবে নতুন হিউচেৰা থাকে, গতিকে ই নিশ্চিতভাৱে মাটিত যাব।

মোৰ অলংকাৰিক পাত্ৰত থকা যিকোনো বহুবৰ্ষজীৱী গছ শীতকালৰ আগতে মাটিত ৰোপণ কৰা হয়।

শীতকালীন কন্দ

মই প্ৰায়ে মোৰ ডালিয়াবোৰ জমা কৰিবলৈ পাহৰি যাওঁ, কিন্তু যদি আপুনি প্ৰথম বহাৰ আগতে কন্দবোৰ মাটিৰ পৰা উলিয়াই আনে, তেন্তে আপুনি সেইবোৰ ৰক্ষা কৰিব পাৰে শীতকালত আৰু পিছৰ বছৰত পুনৰ ৰোপণ কৰক। গছজোপা কাটি দিয়ক, গতিকে তাতমাটিৰ ওপৰত প্ৰায় ছয় ইঞ্চি ঠাৰি থাকে। কিছুদিন মাটিত থৈ দিব (ইয়াৰ ফলত নতুন চকু গঢ়ে) আৰু তাৰ পিছত কন্দৰ চাৰিওফালে সাৱধানে খান্দি মাটি ঢিলা কৰি মাটিৰ পৰা উলিয়াই আনিব লাগে। শুকুৱাবলৈ কাৰ্ডবৰ্ডত থৈ দিব। ভিতৰত কাঠৰ গুড়ি থকা ফুটা থকা প্লাষ্টিকৰ বেগত ভৰাই থওক।

মই মোৰ ডালিয়াৰ কন্দবোৰ ৰক্ষা কৰিম যাতে অহা বছৰ মই এই সৌন্দৰ্য্যটো পুনৰ গজাব পাৰো (আৰু আশাকৰোঁ স্লাগবোৰে ইয়াক এৰাই চলিব!)।

আপুনি ঘৰৰ ভিতৰত অনা গ্ৰীষ্মকালীন বাৰ্ষিক পচন সাৰ

গ্রীষ্মকালীন আৰু পতনৰ বাৰ্ষিকীবোৰ উলিয়াই পচন সাৰ কৰি পেলাওক। মই কেতিয়াবা মোৰ ভাগ্য চেষ্টা কৰি অদ্ভুত গছজোপা মাটিত থৈ দিওঁ যে ই ঘূৰি আহিব নেকি।

পৰি যোৱা বাল্ব গছ

যদি ইতিমধ্যে কৰা নাই, তেন্তে আপোনাৰ হালধি আৰু যিকোনো ফুলৰ বাল্ব, যেনে টিউলিপ আৰু ডেফডিল ৰোপণ কৰক। বসন্তৰ সেই সৰু সৰু আগজাননীবোৰে মোক ইমানেই সুখী কৰে। মোৰ বহুত কাছ আছে, গতিকে ডেফডিলবোৰ মোৰ বন্ধু কাৰণ সিহঁতে সিহঁতক আমনি নকৰে। টিউলিপ মই মোৰ আঙুলিবোৰ ক্ৰছ কৰিব লাগে যিবোৰ সিহঁতে বিচাৰি নাপায় (যদিও আপুনি সিহঁতক সুৰক্ষা দিয়াৰ ব্যৱস্থা ল’ব পাৰে)। আৰু ইয়াত জেচিকাই লিখা কিছুমান ডাঙৰ অস্বাভাৱিক বাল্বৰ জাত আছে!

সঁজুলি পৰিষ্কাৰ কৰি থৈ দিয়ক

প্ৰতিবাৰ ব্যৱহাৰৰ পিছত আপোনাৰ প্ৰুনাৰ আৰু ছিয়াৰৰ ব্লেড মচি পেলোৱাটো সদায় ভাল আৰু সেইবোৰত শুকাই যোৱা যিকোনো ৰস আঁতৰাই পেলোৱাটো সদায় ভাল। আপুনি আপোনাৰ প্ৰুনাৰবোৰক বীজাণুমুক্ত কৰিব লাগে, লগতে, গছৰ মাজত।

মই হাতত হেণ্ড প্ৰুনাৰৰ এটা চেট হাতত থৈ দিওঁ যাতে মই কাটিব পাৰোশীতকাল আহিলেই শীতকালীন ব্যৱস্থাৰ বাবে চিৰসেউজ ডাল।

চৰাইৰ বাবে কিছুমান গছ এৰি দিয়ক

যদিও চৰাইবোৰৰ বাবে বীজৰ মূৰ আৰু অন্যান্য উদ্ভিদৰ পদাৰ্থ বাৰীত এৰি দিয়াটো এটা ভাল ধাৰণা, তথাপিও মই ফিডাৰ আৰু অদ্ভুত ছুইট ট্ৰিটটো নুমুৱাই দি ভাল পাওঁ।

ভাবি! বাহিৰলৈ ওলাই আহি এইবোৰৰ কিছুমান কাম আৰম্ভ কৰিব লাগিব। মই যদি কিবা মিছ কৰিলোঁ তেন্তে ইয়াত যোগ দিম!