যেতিয়া মই এই যোৱা বসন্তত মোৰ শাক-পাচলিৰ বাগিচাখন পুনৰ ডিজাইন কৰিছিলো, তেতিয়া মই জানিছিলোঁ যে মই দুটা বস্তু বিচাৰো; উচ্চ বিচনা আৰু প্ৰচুৰ উলম্ব গঠন, বীন সুৰংগকে ধৰি। উলম্ব শাক-পাচলি বাগিচাই স্থানৰ অতি কাৰ্যক্ষম ব্যৱহাৰৰ সুবিধা দিয়ে, পোক-পৰুৱা আৰু ৰোগৰ সমস্যা প্ৰতিৰোধ কৰাত সহায় কৰে, আৰু বাগিচাখনত সৌন্দৰ্য্য যোগ কৰে। ইয়াৰ উপৰিও, বিন সুৰংগৰ দৰে সহজে নিৰ্মাণ কৰিব পৰা গঠনবোৰ ইমানেই মজাৰ!

কিন্তু বাটত কেইটামান স্পীড বাম্প আছিল। আটাইতকৈ ডাঙৰ বিষয়টো আছিল মোৰ নিৰ্বাচিত সামগ্ৰীৰ উৎস বিচাৰি উলিওৱা। মই প্ৰি-মেইড বাগিচাৰ তোৰণ লৈ যাব পাৰিলোঁহেঁতেন, কিন্তু মই আৰু গাঁৱলীয়া কিবা এটা বিচাৰি আছিলো। মোৰ প্ৰাৰম্ভিক পৰিকল্পনা আছিল ১৬ ফুট দীঘল আৰু ৪ ফুট বহল গৰু-ম’হৰ পেনেলৰ পৰা সুৰংগবোৰ গঠন কৰা, যিবোৰ মোৰ উঠা বিচনাৰ মাজৰ ঠাইবোৰৰ ওপৰত বেঁকা কৰি খিলান বনাব পাৰি। বীন আৰু শসাৰ দৰে বগাই যোৱা শাক-পাচলিৰ বাবে ইহঁতে এক শক্তিশালী সমৰ্থন প্ৰদান কৰে, কিন্তু অধিক বিশৃংখল ট্ৰেলিছ আৰু আৰ্বাৰতকৈও বহুত কম খৰচী... বা মই তেনেকৈয়ে ভাবিছিলো।

জুলাই মাহৰ শেষৰ ফালে সুৰংগবোৰ বীনৰ লতাৰে আবৃত হৈ পৰিছিল।

উলম্ব শাক-পাচলিৰ বাগিচা; বীন সুৰংগ নিৰ্মাণ কৰা:

এবাৰ মই সুৰংগবোৰ স্থাপন কৰিবলৈ সাজু হোৱাৰ পিছত মোৰ প্ৰদেশৰ চাৰিওফালে থকা প্ৰায় ডজনমান ফাৰ্ম, বিল্ডিং আৰু বাগিচাৰ যোগানৰ দোকানলৈ ফোন কৰিলোঁ, কিন্তু মাত্ৰ এটাহে পালোঁ যিয়ে পেনেলবোৰ ১৪০.০০ ডলাৰকৈ আগবঢ়াইছিল। তেওঁলোকেও ডেলিভাৰী নিদিলে আৰু মই সেইবোৰ নিবলৈ ট্ৰাক ভাড়াৰ খৰচৰ কাৰক হ’ব লাগিব৷ চাৰিটা সুৰংগৰ কথা মনত ৰাখিলে মোৰ খৰচ হ’ব ৫৬০.০০ ডলাৰ, লগতে কৰ আৰু...পৰিবহন. ইমান সস্তীয়া নহয় আটাইবোৰৰ পিছতো।

সম্পৰ্কীয় পোষ্ট: মেৰু বনাম ৰানাৰ বিন

সেই ধাৰণাটো বাতিল হোৱাৰ লগে লগে মই উলম্ব শাক-পাচলি বাগিচাৰ বাবে আপচাইকেল কৰিব পৰা আন সামগ্ৰীবোৰ চাবলৈ ধৰিলোঁ। শেষত ৮ ফুট দীঘল আৰু ৪ ফুট বহল কংক্ৰিটৰ ৰিইনফৰ্চড মেছ পেনেললৈকে নামি আহিল যিবোৰ মই বছৰ বছৰ ধৰি ট্ৰেলিছ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰি আহিছো। বোনাছ – তেওঁলোকৰ দাম মাত্ৰ ৮.০০ ডলাৰকৈ! প্ৰতিটো সুৰংগত দুটা পেনেল ব্যৱহাৰ কৰিলোঁ, ওপৰত জিপ টাইৰে যোগ কৰা। সেইবোৰ মজবুত হোৱাটো নিশ্চিত কৰিবলৈ প্ৰতিটো পেনেলৰ তলৰ অংশ কাঠৰ ফিটা এটাৰে ওখ বিচনাখনৰ লগত সুৰক্ষিত কৰা হৈছিল। (তলৰ ছবিখন চাওক)।

পোল বিনবোৰ মাত্ৰ ওলাই আহিছে আৰু আপুনি কাঠৰ ফিটাবোৰ দেখিব পাৰে যিয়ে পেনেলবোৰক উঠা বিচনাবোৰত সুৰক্ষিত কৰি ৰাখে।

প্ৰথম অৱস্থাত জালৰ টুকুৰা দুটাই তললৈ নমস্কাৰ কৰিছিল – ইমান ধুনীয়া, বা মজবুত গঠন নহয়। ইয়াৰ ফলত তেওঁলোকৰ উলম্ব শস্য সমৰ্থন কৰাৰ ক্ষমতাত প্ৰভাৱ পৰিব বুলি জানি আমি কাঠৰ বিস্তাৰক স্থাপন কৰিলোঁ। কাঠৰ ফিটাবোৰে প্ৰতিটো সুৰংগক গথিক আৰ্ক আকৃতিলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিছিল, যিটো মই ভাল পাওঁ! তাৰ পিছত ধূসৰ-নীলা ৰঙেৰে ৰং কৰা হ’ল যাতে ইহঁতক পত্ৰৰ লগত মিহলি হ’ব পাৰে (ডাঙৰ ৰং নকৰা কাঠবোৰে বিচলিত কৰি তুলিছিল) আৰু মই প্ৰথম কাঠৰ টুকুৰাটোত খৰধৰকৈ ‘মাষ্টাৰ পইণ্ট’ বাক্যাংশটো লিখিলোঁ। কানাডাৰ সেনাই প্ৰায়ে লগ পোৱা ঠাইক বুজাবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা এটা বাক্যাংশ। বাগিচাতকৈ আৰু ভাল ঠাই কি হ'ব পাৰে?

সম্পৰ্কীয় পোষ্ট: শসা উলম্বভাৱে খেতি কৰা

কাঠৰ বিস্তাৰকবোৰ আছিল মাত্ৰ স্ক্ৰেপ কাঠৰ টুকুৰা যিবোৰ আমি নটচ কৰিছিলোঁ আৰু...ৰং কৰা।

মজাৰ অংশটো – বীন ৰোপণ কৰা:

এতিয়া যেতিয়া সুৰংগবোৰ বীনৰ বাবে সাজু হৈছিল, তেতিয়া ৰোপণ কৰাৰ সময় আহি পৰিছিল! মই এমুঠিমান বীনৰ জাত বাছি ল’লোঁ; গোল্ড মেৰী, এমেৰাইট, ব্লাউহিল্ড, ফৰ্টেক্স, ফ্ৰেঞ্চ গোল্ড, আৰু বেঙুনীয়া ৰঙৰ পডেড প'ল। শসাৰ বাবে আন এটা সুৰংগও বনালোঁ যিটো এতিয়া লেমন, ছুয়ো লং, ছিকিমৰ দৰে জাতৰ ঘন লতা আৰু ওলমি থকা ফলৰ দ্বাৰা শ্বাসৰুদ্ধ হৈ পৰিছে।

এবিধ খুঁটা বীন কিয় খেতি কৰিব লাগে, যেতিয়া ইমানবোৰ ধুনীয়া জাত আছে? এইবোৰ হৈছে গোল্ড মেৰী আৰু ব্লাউহিল্ড।

বীন সুৰংগবোৰ মোৰ বহি পঢ়িবলৈ প্ৰিয় ছাঁয়াময় ঠাই হৈ পৰিছে। সাধাৰণতে বাৰীত থাকোঁতে কাম কৰি থাকোঁ, পানী দিওঁ বা পাটাৰ কৰি থাকোঁ৷ সুৰংগবোৰৰ তলত বহি মোক বাগিচাখনৰ প্ৰতি এক নতুন দৃষ্টিভংগী দিছে আৰু মহাকাশলৈ অহা বহুতো জীৱক সঁচাকৈয়ে পৰ্যবেক্ষণ আৰু প্ৰশংসা কৰাৰ সুযোগ দিছে; পৰগাছা, হামিংবাৰ্ড, পখিলা আৰু অধিক।

আপুনি কোনো উলম্ব শাক-পাচলি বাগিচাৰ অভ্যাস কৰেনে? <৯><১><০><১০><১>