ခရမ်းချဉ်စိုက်ပျိုးသူများသည် စိတ်အားထက်သန်သူများဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့အချို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ဥယျာဉ်အတွက် ပြီးပြည့်စုံသော ခရမ်းချဉ်သီးမျိုးများကို ရွေးချယ်ရန်အတွက် မျိုးစေ့ကတ်တလောက်များနှင့် ပျိုးခင်းထိုင်ခုံများပေါ်တွင် နာရီပေါင်းများစွာ ဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးဖြီးပေးကြသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏လူသားမိသားစုထံ ကျွန်ုပ်တို့၏အပ်နှံမှုကြောင့်သာ ပြိုင်ဆိုင်သော အပ်နှံမှုဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ခရမ်းချဉ်ပင်များကို စိုက်ပျိုး၊ ပြုစု၊ ဖြတ်တောက်ခြင်း၊ မြေဩဇာပြုလုပ်ခြင်း၊ လောင်းကြေးများကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ပေးပါသည်။ သို့သော် ဂရုစိုက်မှုနှင့် အာရုံစူးစိုက်မှုအားလုံးဖြင့်ပင် တစ်ခါတစ်ရံ ခရမ်းချဉ်ပင်ရောဂါသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ ဥယျာဉ်ကို ထိခိုက်စေပါသည်။ ယနေ့၊ အဖြစ်များဆုံး ခရမ်းချဉ်သီးပင်ရောဂါအချို့ကို ပြန်လည်သုံးသပ်ပြီး ဓာတုဓာတုပစ္စည်းများကို မသုံးဘဲ ထိန်းချုပ်ရန် နည်းလမ်းများကို ဆွေးနွေးကြပါစို့။

ခရမ်းချဉ်သီးရောဂါ အမျိုးအစားများ

ကံမကောင်းစွာဖြင့်၊ ခရမ်းချဉ်သီးပင်ရောဂါဖြစ်စေနိုင်သော ရောဂါပိုးများစွာ ရှိပါသည်။ ဒီဆောင်းပါးမှာ တိကျတဲ့ ခရမ်းချဉ်သီးရောဂါများစွာအကြောင်း မိတ်ဆက်ပေးမှာဖြစ်ပေမယ့် မရောက်ခင်မှာ ရောဂါပိုးမွှားအမျိုးအစားအမျိုးမျိုးအကြောင်း အကျဉ်းချုံးပြောပြပြီး သင့်ဥယျာဉ်ကို ဦးစွာမတိုက်မိအောင် ဘယ်လိုကာကွယ်ရမလဲ။

အချို့သော ခရမ်းချဉ်သီးရောဂါ ရောဂါပိုးများသည် မှိုသက်ရှိများဖြစ်ပြီး အချို့မှာ ဘက်တီးရီးယား သို့မဟုတ် ဗိုင်းရပ်စ်ပင်ဖြစ်ပါသည်။ မြောက်အမေရိက၏ မတူညီသော ဒေသများသည် မတူညီသော ခရမ်းချဉ်သီး ပိုးမွှားများကြောင့် သက်ရောက်မှုရှိပြီး ရောဂါကူးစက်မှုနှုန်းသည် လေပုံစံ၊ အပူချိန်၊ စိုထိုင်းဆ၊ မျိုးကွဲခံနိုင်ရည်ရှိမှုနှင့် အပင်ကျန်းမာရေး အပါအဝင် အချက်များစွာပေါ်တွင် မူတည်ပါသည်။ အနည်းငယ်မျှသာ အမည်တပ်ရန် အရေးကြီးပါသည်။တစ်နှစ်လား? အောက်ပါမှတ်ချက်ကဏ္ဍတွင် ၎င်းအကြောင်းကို ကျွန်ုပ်တို့ကြားလိုပါသည်။

အသီးအနှံများ ဖြစ်ထွန်းလိုပါက ခရမ်းချဉ်သီးရောဂါများကို ကြိုတင်ကာကွယ်ရန် လိုအပ်ပါသည်။

ခရမ်းချဉ်သီးပင်ရောဂါကို ကာကွယ်ခြင်း

ခရမ်းချဉ်ပင်များ ကျန်းမာပျော်ရွှင်စေရန်အတွက် အခြားအရာများကို လုပ်ဆောင်ပေးနိုင်ပါသည်။ ဤသည်မှာ ရောဂါကင်းစင်၍ ဖြစ်ထွန်းသော ခရမ်းချဉ်ပင်များဆီသို့ သင်စတင်ရန် အကြံပြုချက်ကိုးချက် ဖြစ်ပါသည်-

1. သင့်သီးနှံများကို လှည့်ပတ်ပါ။ ခရမ်းချဉ်သီး ပိုးမွှားများစွာသည် မြေကြီးထဲတွင် နေထိုင်သောကြောင့် ခရမ်းချဉ်သီးများကို နှစ်တိုင်း ဥယျာဉ်အတွင်း မတူညီသောနေရာများတွင် စိုက်ပါ။
2. အရွက်များကို ခုတ်ထစ်ပါ ရောဂါလက္ခဏာများရှိနေပါက
၎င်းတို့ကို ချက်ချင်းမပြန့်ပွားအောင် စွန့်ပစ်ပါ။ ခရမ်းချဉ်သီးအရွက်များစိုစွတ်နေချိန် သို့မဟုတ် အပင်မှ ရောဂါပိုးမွှားများ မရည်ရွယ်ဘဲ ပျံ့နှံ့သွားနိုင်သည်။
3. မည်သည့်ခရမ်းချဉ်သီးအမျိုးအစားများကို စိုက်ပျိုးရန် ရွေးချယ်သောအခါတွင် ရောဂါခံနိုင်ရည်ရှိသောမျိုးများကို ရွေးချယ်ပါ။
4. စိုက်ပျိုးရာသီကုန်ဆုံးချိန်တွင် ရောဂါရှိသော ခရမ်းချဉ်သီးအပင်အညစ်အကြေးများ ကိုဖယ်ရှားပြီး မီးရှို့ပစ်ပါ။ ဖျားနာနေသော သစ်ရွက်များကို မြေဆွေးပုံတွင် မထည့်ပါနှင့်။
5. သင်၏ ခရမ်းချဉ်ပင်များကို တစ်နှစ်မှ နောက်နှစ်အထိ (ဤတွင် ဆောင်းရာသီ ခရမ်းချဉ်သီးပင်များ ဆောင်းရန် နည်းလမ်း 4 ခု ပါ)၊ သင် ဆောင်းရာသီတွင် အပင်များကို ရောဂါကင်းကြောင်း သေချာပါစေ။
6. လုံလောက်သောလေကို ပေးပါ။အပင်တစ်ပင်စီတွင် လည်ပတ်မှု ။ ဤသည်မှာ ခရမ်းချဉ်သီးများကို မှန်ကန်စွာအကွာအဝေးပြုလုပ်ရန် ကျွန်ုပ်တို့၏လမ်းညွှန်ချက်ဖြစ်သည်။
7. ရာသီအစတွင် သင့်ခရမ်းချဉ်သီးပင်များ ကို ကောင်းစွာအုပ်ထားပါ။ မြေဆွေး၊ အရွက်မှို၊ ကောက်ရိုး သို့မဟုတ် မြက်ခြောက်သည် နှစ်လက်မ သို့မဟုတ် သုံးလက်မခန့်ရှိပြီး မိုးရွာသောအခါ အောက်အရွက်များပေါ်သို့ ပိုးမွှားမွှားများ မကျရောက်စေရန် လုပ်ဆောင်ပေးပါသည်။
8. အရွက်များကို ခြောက်သွေ့အောင်ထားရန် ဖြစ်နိုင်သမျှ ကြိုးစားပါ။ လက်ဖြင့်ရေသွင်းခြင်း သို့မဟုတ် ရေစိမ်ထားသောပိုက်များသည် အမြစ်ဇုန်ရှိရေကို ပစ်မှတ်ထားနိုင်စေပါသည်။ အပေါ်မှရေဖျန်းဆေးများမှ ပက်ဖြန်းခြင်းသည် ရောဂါပြန့်ပွားနိုင်ပြီး စိုစွတ်သောအရွက်များက မှိုရောဂါများကို တိုးပွားစေသည်။
9. သင်၏ခရမ်းချဉ်သီးများကို ကွန်တိန်နာများတွင် စိုက်ပျိုးပါက၊ စိုက်ပျိုးရာသီကုန်ဆုံးချိန်တွင် 10% bleach solution ကိုအသုံးပြုကာ စိုက်ထားသော မြေဆီလွှာကို နွေဦးတိုင်းရောနှောအသစ်ဖြင့် အစားထိုးပါ။

   

   ဤကဲ့သို့သောရောဂါများကြောင့် ခရမ်းချဉ်ပင်များ မပျက်စီးစေရန် တတ်နိုင်သမျှ လိုက်နာဆောင်ရွက်ပါ။

6 အဖြစ်များသော ခရမ်းချဉ်သီးပင်ရောဂါများ

ခရမ်းချဉ်သီးရောဂါများကို အစွမ်းကုန်ကာကွယ်သော်လည်း ၎င်းတို့သည် သင့်ဥယျာဉ်တွင် အခါအားလျော်စွာ ခြေကုပ်ယူနိုင်ဆဲဖြစ်သည်။ ဤတွင် အဖြစ်များဆုံး ခရမ်းချဉ်ပင်ရောဂါ ခြောက်မျိုးကို ခွဲခြားသတ်မှတ်ခြင်း၊ ကာကွယ်ခြင်းနှင့် စီမံခန့်ခွဲခြင်းဆိုင်ရာ အချက်အလက်များဖြင့် ၎င်းတို့ကို နှိမ့်ချထားပါသည်။

စောစီးစွာ ကိုက်ခဲခြင်း

ခွဲခြားသတ်မှတ်ပါ- ဤအဖြစ်များသော ခရမ်းချဉ်သီးပင်ရောဂါသည် အပင်၏အောက်ပိုင်းအရွက်တွင် နွားမျက်လုံးပုံသဏ္ဍာန် အညိုကွက်များအဖြစ် ပေါ်လာပါသည်။ မကြာခဏ အစက်အပြောက်များ အနီးတစ်ဝိုက်ရှိ တစ်ရှူးများသည် အဝါရောင်ပြောင်းသွားတတ်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် ပိုးဝင်သော အရွက်များအပင်ပေါ်က ပြုတ်ကျလိမ့်မယ်။ အများစုတွင် ရောဂါလက္ခဏာများ အပင်ကြီးထွားလာသည်နှင့်အမျှ ခရမ်းချဉ်သီးများသည် ဆက်လက်ရင့်မှည့်နေမည်ဖြစ်သည်။

ကာကွယ်ရန်- အစောပိုင်း blight pathogen (Alternaria solani) သည် မြေကြီးထဲတွင်နေထိုင်ပြီး အစောပိုင်းတွင် မှိုရောဂါလက္ခဏာများပြသပြီးသည်နှင့် ဥယျာဉ်တစ်ခုတွင် သက်ရှိများသည် အလွန်အေးသောရာသီဥတုတွင်ပင် ဆောင်းရာသီတွင်ပင် မြေဆီလွှာတွင် အလွယ်တကူ ဆောင်းခိုနိုင်သောကြောင့် တည်ရှိနေပါသည်။ ကံကောင်းထောက်မစွာ၊ ခရမ်းချဉ်သီးအများစုသည် အစောပိုင်းတွင် ပြင်းထန်သောရောဂါဖြစ်ပွားမှုများနှင့်ပင် ဆက်လက်ထွက်ရှိမည်ဖြစ်သည်။ ဤခရမ်းချဉ်သီးမှိုရောဂါကို ကာကွယ်ရန်အတွက် အပင်များကို စိုက်ပျိုးပြီးပြီးချင်းတွင် မကုသရသေးသော မြက်ညှပ်များ၊ ကောက်ရိုးများ၊ အရွက်မှိုများ၊ သို့မဟုတ် မြေဆွေးအချောထည်များကို သတင်းစာအလွှာဖြင့် အုပ်ထားပေးပါ။ ဤ mulch သည် မြေဆီလွှာမှနေ၍ မြေဆီလွှာမှ ပိုးမွှားများ ပေါက်ထွက်ခြင်းမှ ကာကွယ်ပေးသော အတားအဆီးတစ်ခုဖြစ်သည်။

စီမံခန့်ခွဲရန်- မှိုကျရောက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် Bacillus subtilis သို့မဟုတ် ကြေးနီကိုအခြေခံထားသော အော်ဂဲနစ်မှိုသတ်ဆေးများသည် ဤခရမ်းချဉ်သီးပင်ရောဂါပျံ့နှံ့မှုကို ဟန့်တားခြင်း သို့မဟုတ် ရပ်တန့်ရန် ကူညီပေးနိုင်ပါသည်။ Bicarbonate မှိုသတ်ဆေးများသည်လည်း ထိရောက်မှု (BiCarb၊ GreenCure၊ စသည်ဖြင့်)။

ခရမ်းချဉ်သီးပင်၏အောက်ပိုင်းအရွက်များရှိ အညိုရောင်အစက်များ ပုံသဏ္ဍာန်မမှန်သော နွားမျက်လုံးအညိုအစက်များအဖြစ် စတင်တတ်သည်။

Fusarium wilt

ယေဘုယျအားဖြင့် Fultium (Fusarium wilt) ပိုများသောရောဂါကို ခွဲခြားသိမြင်နိုင်သည် ဤခရမ်းချဉ်ပင်ရောဂါသည် လယ်ကွင်းတစ်ခုလုံးကို သုတ်သင်ရှင်းလင်းနိုင်သည့် ပူနွေးသောတောင်ပိုင်းဒေသများတွင်ဖြစ်သည်။ လက္ခဏာများ ကျဆင်းခြင်း ပါဝင်သည်။အရွက် ဖွဲ. တစ်ခါတစ်ရံ အပင်၏ အောက်ပိုင်းမှ စတင်၍ အပင်တစ်ခုလုံး ပြိုကျသည်အထိ အကိုင်းအခက် တစ်ခုလုံး ကြွေကျတတ်သည်။ ရောဂါပိုးကူးစက်မှုကို အတည်ပြုရန် အပင်၏ပင်မပင်စည်ကို ဖြတ်တောက်ပြီး ပင်စည်တစ်လျှောက် အရှည်လိုက်ရှိသည့် အနက်ရောင်အစင်းကြောင်းများကို ရှာဖွေပါ။ တစ်ခါတစ်ရံ အပင်ခြေရင်းတွင် မည်းနက်သော ကျိုင်းကောင်များလည်း ရှိနေတတ်သည်

ကာကွယ်ရန်- ဤခရမ်းချဉ်ပင်ရောဂါ၏ ပိုးမွှားများသည် မြေကြီးထဲတွင် နေထိုင်ပြီး နှစ်ပေါင်းများစွာ ရှင်သန်နိုင်သည်။ ၎င်းတို့ကို စက်ကိရိယာများ၊ ရေ၊ အပင်အပျက်အစီးများ၊ လူနှင့် တိရစ္ဆာန်များမှ ပျံ့နှံ့သည်။ ကြိုတင်ကာကွယ်ခြင်း၏ အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းမှာ ယခင်က Fusarium wilt နှင့် ပြဿနာရှိခဲ့ပါက ခံနိုင်ရည်ရှိသောမျိုးများကို စိုက်ပျိုးရန်ဖြစ်သည်။ ရာသီတိုင်း၏အဆုံးတွင် 10% အရောင်ချွတ်ဆေးဖြင့် ခရမ်းချဉ်သီးလှောင်အိမ်များနှင့် လောင်းကြေးများကို ပိုးသတ်ပါ။

စီမံရန်- ဤခရမ်းချဉ်ပင်ရောဂါဖြစ်ပွားလာသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ၎င်းကိုထိန်းချုပ်ရန် သင်လုပ်ဆောင်နိုင်မှုအနည်းငယ်သာရှိသည်။ ယင်းအစား နောင်နှစ်များတွင် ၎င်းကို ကာကွယ်ရန် အာရုံစိုက်ပါ။ မြေဆီလွှာတွင် နေရောင်ခြည်သုံးခြင်းဖြင့် မြေဆီလွှာ၏ အပေါ်ဆုံးလက်မအနည်းငယ်ရှိ မှိုပိုးမွှားများကို သတ်ပေးနိုင်ပြီး သီးနှံလှည့်ခြင်းသည် အဓိကဖြစ်သည်။ မြေဆီလွှာတွင် အသုံးချနိုင်သော ဇီဝဗေဒမှိုသတ်ဆေးရည်အများအပြားလည်း ရှိပါတယ် (MycoStop® ဟုခေါ်သော ဘက်တီးရီးယားများကို အခြေခံထားသည့် Streptomyces griseoviridis သို့မဟုတ် Trichoderma virens ဟုခေါ်သော Soil Guard® ဟုခေါ်သော မှိုကိုအခြေခံသည့် အစေ့အဆန်တစ်ခုကို ရှာဖွေပါ)။ ဤထုတ်ကုန်များသည် အနာဂတ် သီးနှံများ၏ အမြစ်များကို နယ်ချဲ့ခြင်းမှ ရောဂါပိုးကူးစက်မှုကို တားဆီးပေးနိုင်ပါသည်။

နောက်ကျမှ ကိုက်ခဲခြင်း

ခွဲခြားသတ်မှတ်ပါ- နောက်ကျသော ဒဏ်ပေးခြင်း (Phytophthorainfestans) သည် ခရမ်းချဉ်သီးပင်များကို အဖျက်အဆီးအခံရဆုံးရောဂါများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ ကျေးဇူးတင်စွာဖြင့်၊ အထူးသဖြင့် ဆောင်းရာသီ၏ အေးခဲသောအပူချိန်တွင် မြောက်ဘက်တွင် အရင်းအနှီးမရှိသော အပူချိန်သည် အလွန်အဖြစ်များလှသည်မဟုတ်ပေ။ နောက်ကျမှ ကိုက်ခဲခြင်း သည် မှိုကြောင့်ဖြစ်ပြီး အကျိအချွဲများ နှင့် ရေစိမ်ထားသော ပုံသဏ္ဍာန် မမှန်သော အစက်အပြောက်များကို ဖန်တီးသည်။ မကြာခဏဆိုသလို အရွက်များ နှင့် ပင်စည်များ ထိပ်တွင် အစက်အပြောက်များ ဖြစ်ပေါ်တတ်သည်။ နောက်ဆုံးတွင်၊ စပျစ်နွယ်ပင်တစ်ခုလုံးသည် “ပုပ်” ကာ မည်းလာပြီး ရွဲကျဲလာသည်။ အရွက်၏အောက်ဘက်တွင် အဖြူရောင် ပိုးမွှားအကွက်များ ရှိနေနိုင်သည်။ မြောက်ဘက်တွင် ရောဂါပိုးများသည် မြုပ်နေသော အာလူးဥများတွင် ဆောင်းရာသီရောက်သည်။ တောင်ဘက်တွင်၊ ၎င်းသည် ဆောင်းရာသီတွင် အလွယ်တကူ ရှင်သန်နိုင်သည်။

ကာကွယ်ရန်- ဤရောဂါ၏ ပိုးမွှားများသည် လျင်မြန်စွာ ပျံ့နှံ့နေပြီး မိုင်ပေါင်းများစွာ လေထဲတွင် ရွေ့လျားနေသည်။ အကယ်၍ သင်သည် တိုက်ကြီး၏ မြောက်ပိုင်းတစ်ဝက်တွင် နေထိုင်ပါက၊ တောင်ပိုင်းတွင် စိုက်ပျိုးထားသော အာလူးနှင့် ခရမ်းချဉ်သီးများကို သင့်ဥယျာဉ်သို့ နောက်ကျမှ ပိုးမွှားများကို အမှတ်မထင် မိတ်ဆက်မိခြင်းကြောင့် မဝယ်ပါနှင့်။ ၎င်းသည် အဖြစ်များသော ရောဂါပိုးမွှားများ မဟုတ်သော်လည်း သင့်ဧရိယာတွင် နောက်ကျမှ ပေါက်ဖွားကြောင်း သတင်းပို့ပါက၊ ပိုးမွှားများ လျင်မြန်စွာ ပျံ့နှံ့သွားသောကြောင့် ရောဂါကို ကာကွယ်ရန် သင်လုပ်နိုင်သည်မှာ အနည်းငယ်သာရှိသည်။ သင့်ဧရိယာအတွင်း ရောဂါပိုးမွှားများ ကင်းစင်စေရန်အတွက် ဒေသအလိုက် စိုက်ပျိုးထားသော အပင်များကိုသာ စိုက်ပျိုးပါ။

စီမံခန့်ခွဲရန်- နောက်ကျမှ ကျရောက်ပြီးသည်နှင့် သင်လုပ်နိုင်သည်မှာ အနည်းငယ်သာရှိပါသည်။ အပင်များကို ကိုက်ဖြတ်ပြီး အမှိုက်အိတ်ထဲတွင် ထည့်ကာ ရောဂါမပြန့်ပွားစေရန် စွန့်ပစ်ပါ။ Bacillus subtilis ကိုအခြေခံ၍ အော်ဂဲနစ်မှိုသတ်ဆေးများသည် အနည်းငယ်ထိရောက်သည်။သင့်ဒေသတွင် ပထမဆုံးတွေ့ရှိသောအခါ ဤခရမ်းချဉ်သီးအပင်ရောဂါကို ကာကွယ်နိုင်သည်။

နောက်ကျသောရောဂါသည် အလွန်ခက်ခဲသော ခရမ်းချဉ်သီးရောဂါဖြစ်သည်။ သာမန်မဟုတ်ပေမယ့် ဒုက္ခပါပဲ။

Septoria အရွက်အစက်

ခွဲခြားသတ်မှတ်ခြင်း- အရွက်ပေါ်တွင် သေးငယ်သော အစက်အပြောက်များ ပေါ်လာခြင်း၊ ဤခရမ်းချဉ်သီးရောဂါ (Septoria lycopersici) သည် များသောအားဖြင့် အနိမ့်ဆုံးအရွက်များတွင် ဦးစွာစတင်ပါသည်။ အစက်အပြောက်များသည် အညိုရင့်ရောင် အစွန်းများနှင့် ပေါ့ပါးသော အလယ်ဗဟိုများ ရှိပြီး အရွက်တစ်ခုစီတွင် များသောအားဖြင့် အစက်အပြောက်များစွာ ရှိသည်။ ရောဂါပိုးရှိသော အရွက်များသည် နောက်ဆုံးတွင် အဝါရောင်ပြောင်းကာ အညိုရောင်ပြောင်းကာ ကြွေကျသည်။

ကာကွယ်ရန်- ရာသီကုန်တွင် ရောဂါရှိသော ခရမ်းချဉ်သီးပင်များကို ဖယ်ရှားပြီး ဥယျာဉ်အတွင်း ပိုးမွှားများ ဆောင်းခိုခြင်းမှ ကာကွယ်ရန်။ ရောဂါပိုးရှိသော အရွက်များကို တွေ့သည်နှင့် တပြိုင်နက် အပင်တစ်ပင်မှတစ်ပင်သို့ မပြောင်းမီ တံစဉ်များကို ပိုးသတ်ပြီး သုတ်သင်ရှင်းလင်းပါ။

စီမံခန့်ခွဲရန်- ကြေးနီ သို့မဟုတ် Bacillus subtilis ကိုအခြေခံထားသော သဘာဝမှိုသတ်ဆေးများသည် septoria အရွက်အစက်များကို ထိရောက်စွာ နှိမ်နင်းနိုင်ပြီး အထူးသဖြင့် ကြိုတင်ကာကွယ်မှုအဖြစ် အသုံးပြုသည့်အခါတွင် ထိရောက်မှုရှိပါသည်။

အရွက်ပေါက်များနှင့် အရွက်အစက်အပြောက်များကို လျှော့ချပေးနိုင်ပါသည်။

တောင်ပိုင်းဘက်တီးရီးယားများ ကြွေကျခြင်း

ခွဲခြားသတ်မှတ်ရန်- ကံမကောင်းစွာပဲ၊ တစ်ချိန်က တောင်ပိုင်းဘက်တီးရီးယားပိုးမွှားများ (Ralstonia solanacearum) သည် တောမီးကဲ့သို့ပျံ့နှံ့သည့် ခရမ်းချဉ်သီးပင်ရောဂါဖြစ်သည်။ မြေဆီလွှာမှ ပေါက်ဖွားသော်လည်း ဤခရမ်းချဉ်သီးရောဂါကို ဖြစ်စေသော ဘက်တီးရီးယားများသည် မြေဆီလွှာ၊ ရေ၊ အပင်အပျက်အစီးများ၊ အဝတ်အထည်များ၊ ကိရိယာများပေါ်တွင်ပင် သွားလာနိုင်သည်။နှင့်အရေပြား။ အပူပိုင်းဒေသများနှင့် ဖန်လုံအိမ်များ တွင် သဘာဝအတိုင်း တွေ့ရှိသော်လည်း အခြားဒေသများမှ ဝယ်ယူထားသော ရောဂါပိုးရှိသော အပင်များမှတစ်ဆင့် ဥယျာဉ်အတွင်းသို့ ရောက်ရှိနိုင်သည်။ ကနဦးရောဂါလက္ခဏာများတွင် အပင်တစ်ပင်တွင် အရွက်အနည်းငယ်သာ ညှိုးနွမ်းနေပြီး ကျန်အရွက်များမှာ ကျန်းမာနေပုံပေါ်သည်။ အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ပင်စည်သည် ဖြောင့်တန်းနေသော်လည်း အရွက်များအားလုံး အနိစ္စရောက်သည်အထိ အရွက်များ ပိုများလာပြီး အဝါရောင်ပြောင်းသွားသည်။ ဖြတ်ထားသော ပင်စည်များမှ စိမ့်ကျွဲနေသော ချည်မျှင်များ ရေထဲတွင် ထည့်ထားသောအခါတွင် ဘက်တီးရီးယား နို့ရည်ချောင်းများသည် ခုတ်ထစ်မှ ထွက်လာသည်။

ကာကွယ်ရန် - တောင်ပိုင်းဘက်တီးရီးယားများသည် မြေဆီလွှာတွင် ပေါက်ရောက်ပြီး အမြစ်များနှင့် အပင်အညစ်အကြေးများပေါ်တွင် ကြာရှည်စွာ ရှင်သန်နိုင်သည်။ အခြားသော ခရမ်းချဉ်သီးရောဂါများကဲ့သို့ပင် ၎င်းသည် မြင့်မားသော အပူချိန်နှင့် စိုထိုင်းဆကို နှစ်သက်သည်။ ဤရောဂါကို ကာကွယ်ရန် အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းမှာ ဒေသအလိုက် စိုက်ပျိုးထားသော အပင်များကိုသာ ဝယ်ယူစိုက်ပျိုးခြင်း သို့မဟုတ် မျိုးစေ့မှ သင့်ကိုယ်ပိုင် အပင်များကို စိုက်ပျိုးခြင်း ဖြစ်သည်။ တောင်ပိုင်းဘက်တီးရီးယားပိုးမွှားများသည် ပူနွေးသောဒေသများတွင် ပို၍အဖြစ်များသော်လည်း မက်ဆာချူးဆက်နှင့် အခြားမြောက်ပိုင်းဒေသများတွင်လည်း တွေ့ရှိရပါသည်။

စီမံရန်- ဤရောဂါအတွက် ကုသဆေးမရှိပါ။ အတည်ပြုပြီးသည်နှင့် ရောဂါပိုးရှိသော အပင်များကို ချက်ချင်းဖယ်ရှားပြီး အမှိုက်ပုံးထဲသို့ စွန့်ပစ်ပါ။

Verticillium wilt

ခွဲခြားသတ်မှတ်ပါ- ဤမှိုရောဂါသည် မြေဆီလွှာမှ ပိုးမွှားများစွာ (Verticillium spp.) ကြောင့်ဖြစ်သည်။ ခရမ်းချဉ်သီးအပင်မှာ ရှိနေတဲ့အခါ အပင်မှာရှိတဲ့ သွေးကြောတစ်သျှူးတွေကို ပိတ်ဆို့ပြီး အရွက်နဲ့ ပင်စည်တွေကို ညှိုးနွမ်းစေပါတယ်။ ရောဂါလက္ခဏာများသည် ဖြည်းဖြည်းချင်း တိုးတတ်ပြီး အရင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။တစ်ချိန်တည်းမှာ။ နောက်ဆုံးတွင် အပင်တစ်ခုလုံး အဝါရောင်နှင့် ညှိုးနွမ်းသွားသည်။ ရောဂါရှာဖွေအတည်ပြုရန်၊ အပင်၏ပင်မပင်စည်ကိုဖြတ်၍ အတွင်းဘက်တွင် အညိုရောင်ပြောင်းသွားသည်ကို ရှာဖွေပါ။ နွေရာသီနှောင်းပိုင်းတွင် Verticillum မှိုသည် ပြဿနာအများဆုံးဖြစ်သည်။

ကာကွယ်ရန်- Verticillium မှိုများသည် မြေကြီးနှင့် အပင်များတွင် နှစ်ပေါင်းများစွာ ရှင်သန်နိုင်သည်။ ၎င်းတို့သည် အနည်းငယ်အေးသောနွေရာသီအပူချိန် (70 နှင့် 80 ဒီဂရီဖာရင်ဟိုက်အကြား) တွင် ရှင်သန်သည်။ ခံနိုင်ရည်ရှိသောမျိုးများကိုသာ စိုက်ပါ။

စီမံခန့်ခွဲရန်- verticillium ကြွေသွားသည်နှင့်၊ လက်ရှိနှစ်၏ရောဂါကူးစက်မှုကို ထိန်းချုပ်ရန် သင်လုပ်ဆောင်နိုင်သည့် အနည်းငယ်သာရှိပါသည်။ ယင်းအစား နောင်နှစ်များတွင် ဤခရမ်းချဉ်ပင်ရောဂါကို ကာကွယ်ရန် အာရုံစိုက်ပါ။ Soil solarization သည် မြေဆီလွှာ၏ အပေါ်ဆုံး လက်မအနည်းငယ်ရှိ မှိုပိုးမွှားများကို သတ်ပစ်ရန် ကူညီပေးပါသည်။ သီးနှံအလှည့်အပြောင်းကို လေ့ကျင့်ပါ- ရောဂါပိုးကူးစက်ပြီးနောက် အနည်းဆုံး လေးနှစ်ကြာအောင် တူညီသောအပင်မိသားစုမှ အခြားအပင်များကို မစိုက်ပါနှင့်။

အပင်များကို ကွန်တိန်နာများတွင် စိုက်ပျိုးသောအခါတွင် မြေဆီလွှာမှပေါက်သော ခရမ်းချဉ်သီးရောဂါများစွာသည် ပြဿနာမဟုတ်ပေ။ ကွန်တိန်နာအတွင်း စိုက်ပျိုးရန်အတွက် အကောင်းဆုံး ခရမ်းချဉ်သီးမျိုးကွဲ ၅ မျိုးအကြောင်းကို ဤဗီဒီယိုကို ကြည့်ရှုပါ။

ရောဂါကို တွေ့ရှိသည်နှင့် တပြိုင်နက် ကြိုတင်ကာကွယ်ခြင်းနှင့် စောစီးစွာ စီမံခန့်ခွဲခြင်းအလေ့အကျင့်များကို အသုံးချခြင်းဖြင့် ရာသီတိုင်းတွင် ခရမ်းချဉ်သီးပင်များကို စိုက်ပျိုးနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

နောက်ထပ် ကြီးထွားလာရန်

သင်တိုင်း စိုက်ပျိုးသည့် ခရမ်းချဉ်သီးမျိုးစိတ်ရှိပါသလား။