Η πυξάριζα είναι ένα κοινό παράσιτο των θάμνων πυξάριδας ( Buxus Αν έχετε καφέ, φουσκαλωτά φύλλα στα πυξάρια σας, μπορεί να φταίει αυτό το μικρό ζωύφιο. Ο φυλλορύκτης του πυξάριου εισήχθη στη Βόρεια Αμερική από την Ευρώπη στις αρχές της δεκαετίας του 1900 και τώρα βρίσκεται σχεδόν σε όλες τις περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών και του νότιου Καναδά. Σε αυτό το άρθρο, θα μοιραστώ περισσότερα για αυτό το παράσιτο και θα σας δώσω συμβουλές για την καταπολέμησή του χωρίς συνθετικά χημικά.φυτοφάρμακα.

Αν έχετε καφέ φύλλα πυξάρι αλλά δεν είστε σίγουροι τι φταίει, συνεχίστε να διαβάζετε!

Πώς μοιάζουν οι ζημιές από τη φυλλοξήρα σε πυξάρια;

Όπως και άλλα είδη φυλλοφάγων, η φυλλορύκτης του πυξάριου ( Monarthropalpus flavus ) τρέφεται "εξορύσσοντας" τον ζουμερό πράσινο ιστό μεταξύ της άνω και της κάτω επιφάνειας των φύλλων των φυτών πυξάριου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα διάφορα διακριτά συμπτώματα.

1. Οι ενεργές προσβολές εμφανίζονται ως διογκωμένες φουσκάλες με πορτοκαλί απόχρωση στο κάτω μέρος των φύλλων και ανοιχτό πράσινο ή κίτρινα στίγματα στην επάνω επιφάνεια των φύλλων.
2. Αργότερα κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, τα κατεστραμμένα φύλλα γίνονται καφέ στην κορυφή και στο κάτω μέρος και μπορεί ακόμη και να πέσουν από το φυτό σε μεγάλες ποσότητες.

Αν δείτε κάποιο από αυτά τα συμπτώματα στα πυξάρια σας, ήρθε η ώρα να ρίξετε μια πιο προσεκτική ματιά για να επιβεβαιώσετε την παρουσία αυτού του παρασίτου χρησιμοποιώντας τις πληροφορίες που θα βρείτε στις ακόλουθες ενότητες.

Τα μεμονωμένα καφετιά φύλλα με φουσκάλες στην επιφάνεια είναι ένα σίγουρο σημάδι του πυξάριου.

Περιγραφή του boxwood leafminer

Οι ενήλικες μυγοσκορπίδες του πυξάριου είναι μικρές πορτοκαλί μύγες της τάξης Diptera (που σημαίνει ότι έχουν δύο φτερά). Μοιάζουν πολύ με μικροσκοπικά πορτοκαλί κουνούπια, αν και δεν δαγκώνουν ζώα ούτε τρέφονται με αίμα. Αντίθετα, κάθε ενήλικη μύγα μυγοσκορπίδας του πυξάριου ζει μόνο για περίπου μία ημέρα. Κατά τη διάρκεια του σύντομου χρόνου τους ως ενήλικες, αναπαράγονται και γεννούν αυγά και κάνουν ελάχιστα άλλα. Θα δείτε τα ενήλικα μόνο για ένα χρονικό διάστημα περίπου δύοΣτα μέσα της άνοιξης, τα ενήλικα δημιουργούν ένα σύννεφο από μικροσκοπικές μύγες γύρω από το φυτό, καθώς αναδύονται, αναπαράγονται και γεννούν αυγά. Αν είστε σπασίκλας όπως εγώ, οι leafminers του πυξάριου ανήκουν στην οικογένεια Cecidomyiidae. Είναι ένα είδος χρυσίζουσας σκνίπας.

Οι προνύμφες του πυξάριου, από την άλλη πλευρά, σπάνια γίνονται αντιληπτές από τους κηπουρούς - εκτός αν ξέρετε τι να ψάξετε και είστε πρόθυμοι να ξεφλουδίσετε ένα φύλλο. Οι προνύμφες είναι μικροσκοπικά (3 mm) κίτρινα έως πορτοκαλί σκουλήκια που περνούν όλο το στάδιο της προνυμφικής ζωής τους μέσα σε ένα μόνο φύλλο. Μερικές φορές αυτές οι προνύμφες ζουν μόνες τους σε ένα φύλλο, αλλά μπορεί να υπάρχουν μέχρι και 8 σκουλήκια που μοιράζονται ένα μόνο φύλλο. Αν υποψιάζεστεμια προσβολή, ανοίξτε ένα φύλλο νωρίς την άνοιξη και θα δείτε τα σκουλήκια στο εσωτερικό του (βλ. παρακάτω φωτογραφία).

Οι μικροσκοπικές πορτοκαλί προνύμφες του πυξάριου εντοπίζονται στο εσωτερικό των φύλλων.

Κύκλος ζωής του πυξάριου

Ο κύκλος ζωής αυτού του εντόμου είναι πραγματικά ενδιαφέρων (μπορείτε να ακούσετε τον ενθουσιασμό μου γι' αυτά στο βίντεο που ενσωματώνεται παρακάτω). Ας ξεκινήσουμε την περιγραφή του κύκλου ζωής τους την άνοιξη, όταν τα ενήλικα είναι ενεργά.

Όπως και άλλες μύγες, η μυγοκτονία του πυξάριου περνάει από τέσσερα στάδια ζωής:

• Ενήλικες: Οι ενήλικες φυλλορύκτες βγαίνουν από τις θήκες των νυμφών τους, που συχνά βρίσκονται να προεξέχουν από τις κάτω πλευρές των φύλλων του πυξάριου την άνοιξη (βλ. παρακάτω φωτογραφία). Αναπαράγονται και στη συνέχεια τα θηλυκά γεννούν 20-30 αυγά σε νέα φύλλα.
• Αυγά: Τα αυγά εναποτίθενται στο φύλλο του πυξάριου με τη βοήθεια των ωοθυλακίων των θηλυκών μυγών που μοιάζουν με βελόνες. Το ωοθυλάκιο είναι αρκετά ισχυρό ώστε να διαπερνά τον ιστό του φύλλου για να εισάγει τα αυγά. Τα αυγά χρειάζονται 10-14 ημέρες για να εκκολαφθούν.
• Προνύμφες: Οι προνύμφες του πυξάριου (που ονομάζεται σκουλήκι) υπάρχουν για περίπου 8 έως 9 μήνες. Εκκολάπτονται την άνοιξη και τρέφονται με τον ιστό των φύλλων. Μεγαλώνουν καθώς η εποχή προχωράει κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Όταν φτάσουν οι χαμηλές θερμοκρασίες, νυμφώνονται και διαχειμάζουν μέσα στα φύλλα ως κουκούλια.
• Κουτάβια: Την άνοιξη, όταν ο καιρός θερμαίνεται, η νύμφη του φυλλορύκτη δραστηριοποιείται και πάλι και ανοίγει μια μικρή τρύπα στην κάτω πλευρά του φύλλου. Η ενήλικη μύγα βγαίνει από την τρύπα αυτή λίγο αργότερα, αφήνοντας συχνά πίσω της το δέρμα της νύμφης της (βλ. παρακάτω φωτογραφία).

Βλέπετε τις άδειες θήκες των νυμφών που κρέμονται από το κάτω μέρος αυτών των φύλλων πυξάριου; Αυτό σημαίνει ότι οι ενήλικες μύγες είναι τώρα ενεργές.

Ποια φυτά επηρεάζονται;

Οι φυλλορύκτες του πυξάριου είναι συγκεκριμένοι ξενιστές. Αυτό σημαίνει ότι προσβάλλουν μόνο ένα είδος φυτών, Buxus Δυστυχώς, σχεδόν όλα τα είδη πυξάριου είναι ευπαθή, αν και υπάρχουν μερικά είδη και ποικιλίες που έχουν αναφερθεί ότι είναι λιγότερο ευπαθή (βλ. κατάλογο ανθεκτικών επιλογών αργότερα σε αυτό το άρθρο). Αυτές οι φυλλορύκτες δεν προσβάλλουν άλλα είδη φυτών.

Γιατί ακούγεται ένας θόρυβος από τα πυξάρια μου;

Ένας εύκολος τρόπος για να διαγνώσετε μια προσβολή από φυλλορύκτες του πυξάριου είναι να ακούσετε τα φυτά σας. Έτσι ανακάλυψα αυτά τα μικρά παράσιτα του πυξάριου στα δικά μου φυτά πριν από μερικά χρόνια. Ξεχορταριάστηκα εκεί κοντά όταν άκουσα σκάσιμο και κρότους να προέρχονται από τους θάμνους του πυξάριου μου. Ακούγονταν σαν ένα μπολ με Rice Krispies! Θα ακούσετε αυτόν τον ήχο μόνο για μια ή δύο εβδομάδες την άνοιξη, επειδή είναι ο ήχος τωντα κουτάβια που μασάνε το δρόμο τους μέσα από τους πυθμένες των φύλλων πριν αναδυθούν ως ενήλικα. Αν δείτε τις φουσκάλες στα φύλλα την άνοιξη, βάλτε το αυτί σας στον θάμνο και ακούστε. Είναι ένας πολύ χαρακτηριστικός ήχος!

Οι μικροσκοπικές πορτοκαλί μύγες που παγιδεύονται σε αυτή την κίτρινη κολλώδη κάρτα είναι νεοεμφανιζόμενες μύγες ενήλικα φυλλορύκτες.

Χρησιμοποιήστε το κλάδεμα για να ελέγξετε αυτό το παράσιτο

Το σωστά προγραμματισμένο κλάδεμα είναι ο ευκολότερος τρόπος για την καταπολέμηση των φυλλορύχων του πυξάριου. Αυτό μπορεί να γίνει σε δύο διαφορετικές χρονικές στιγμές.

1. Νωρίς την άνοιξη: Αν δείτε φουσκάλες στα φύλλα με έναν υπαινιγμό πορτοκαλί στην κάτω επιφάνεια των φύλλων, ή αν ακούσετε τον ήχο που σκάει και τρίζει όταν ακουμπάτε το αυτί σας στον θάμνο, αλλά δεν έχετε δει ακόμη ενήλικες μύγες, είναι ώρα για κλάδεμα. Χρησιμοποιώντας ένα καθαρό, κοφτερό κλαδευτήρι, κόψτε όσα περισσότερα από τα κλαδιά με φουσκάλες μπορείτε. Αυτό είναι ένα πολύ μικρό παράθυρο ευκαιρίας που δεν θέλετε ναΑν περιμένετε πολύ, τα ενήλικα θα μπορέσουν να βγουν και να αρχίσουν να αναπαράγονται.
2. Τέλη της άνοιξης: Ένας άλλος πιθανός χρόνος κλαδέματος είναι τα τέλη της άνοιξης, αφού τα ενήλικα έχουν γεννήσει τα αυγά τους. Εάν επιλέξετε να κλαδέψετε τα πυξάρια αυτή την εποχή, ελπίζουμε ότι θα αφαιρέσετε όσο το δυνατόν περισσότερα μολυσμένα από αυγά φύλλα. Κόψτε τα εξωτερικά 6 εκατοστά περίπου των φύλλων, καθώς εκεί είναι η μεγαλύτερη εναπόθεση αυγών.

Απολυμάνετε τα κλαδευτήριά σας με ένα απολυμαντικό σε σπρέι πριν μετακινηθείτε από τον ένα θάμνο στον άλλο για να αποτρέψετε την εξάπλωση πιθανών παθογόνων μικροοργανισμών όπως η πυξάδα. Και πετάξτε τα κλαδέματα σας σε μια σακούλα σκουπιδιών και στείλτε τα στο ΧΥΤΑ ή θάψτε τα. Μην τα κομποστοποιήσετε γιατί θα εμφανιστούν οι μύγες και το πρόβλημά σας δεν θα λυθεί.

Το κλάδεμα είναι ένας πολύ καλός τρόπος για τον έλεγχο των προσβολών από τη φυλλοξήρα. Απλώς φροντίστε να το κάνετε εγκαίρως.

Πώς να χρησιμοποιήσετε κίτρινες αυτοκόλλητες κάρτες για το boxwood leafminer

Ένας άλλος τρόπος διαχείρισης των προσβολών είναι μέσω των κίτρινων κολλητικών καρτών. Το κάνω αυτό κάθε άνοιξη και φαίνεται να βοηθάει στη μείωση της ωοτοκίας. Στα μέσα της άνοιξης (που είναι τέλη Απριλίου στον κήπο μου στην Πενσυλβάνια), όταν αρχίζω να ακούω τους ήχους από το τρίξιμο, τοποθετώ κίτρινες κολλητικές κάρτες. Τις κρεμάω από πασσάλους έτσι ώστε να βρίσκονται ανάμεσα στους θάμνους ή περίπου 6 ίντσες πάνω από τις κορυφές των θάμνων. Όπως και πολλά άλλα κοινά φυτάτα ενήλικα άτομα του πυξάριου προσελκύονται από το κίτρινο χρώμα. Πετούν προς την κολλώδη κάρτα και παγιδεύονται στην επιφάνειά της.

Στη συνέχεια, πετάω τις αυτοκόλλητες κάρτες όταν τελειώσει το παράθυρο αναπαραγωγής των 2 εβδομάδων. Δεν είναι 100% μείωση της ωοτοκίας, αλλά σίγουρα κάνει ένα τεράστιο βαθούλωμα. Ο συνδυασμός των αυτοκόλλητων καρτών με το κατάλληλο κλάδεμα είναι εξίσου αποτελεσματικός με τα χημικά προϊόντα που συνιστώνται από ορισμένες υπηρεσίες επέκτασης για τη διαχείριση αυτού του παρασίτου (αν όχι περισσότερο).

Σε μόλις δύο σύντομες εβδομάδες, θα πιάσετε πολλές ενήλικες μύγες στις κάρτες σας!

Γιατί δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε συστηματικά φυτοφάρμακα για την πυξίδα

Συχνά θα δείτε συστημικά εντομοκτόνα, όπως το imidacloprid και το dinotefuran, να συνιστώνται για χρήση κατά των φυλλορύχων του πυξάριου. Αυτά τα εντομοκτόνα προϊόντα ανήκουν σε μια κατηγορία γνωστή ως νεονικοτινοειδή και μεταφέρονται σε όλο τον αγγειακό ιστό ενός φυτού. Αυτό σημαίνει ότι φτάνουν στις προστατευμένες προνύμφες στο εσωτερικό των φύλλων. Αλλά σημαίνει επίσης ότι καταλήγουν στη γύρη και το νέκταρ των φυτών όπου καιμπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τους επικονιαστές που τα επισκέπτονται. Αν και δεν είναι εντυπωσιακά, τα πυξάρια ανθίζουν. Και τα άνθη των πυξάριων επικονιάζονται από μέλισσες, μύγες και άλλα έντομα. Για το λόγο αυτό, δεν συνιστώ τη χρήση συστημικών προϊόντων οποιουδήποτε είδους στα πυξάρια σας (ή οπουδήποτε αλλού στον κήπο, γι' αυτό το θέμα).

Μερικές φορές συνιστώνται προϊόντα με βάση το Spinosad για να βοηθήσουν στον έλεγχο των φυλλορύχων του πυξάριου με ψεκασμό την άνοιξη, ακριβώς όταν τα ενήλικα είναι έτοιμα να εμφανιστούν. Το Spinosad, αν και οργανικό, μπορεί επίσης να είναι επιβλαβές για τις μέλισσες, οπότε φροντίστε να ακολουθείτε τις οδηγίες της ετικέτας και να το εφαρμόζετε μόνο το βράδυ όταν οι μέλισσες δεν είναι ενεργές (ή, ακόμα καλύτερα, παραλείψτε το εντελώς και προτιμήστε το κλάδεμα και τις κίτρινες αυτοκόλλητες κάρτες).

Οι αράχνες είναι πολύ χρήσιμοι όταν πρόκειται για την αλεξανδρινή μυρμηγκιά. Αυτή η αράχνη έχει παγιδεύσει στον ιστό της αρκετές ενήλικες μύγες για μια ολόκληρη ζωή.

Ευεργετικά έντομα που τρώνε ενήλικες μύκητες του πυξάριου

Υπάρχουν μια χούφτα ωφέλιμων αρπακτικών εντόμων που τρέφονται με ενήλικες μύγες του πυξάριου, συμπεριλαμβανομένων των αραχνών, των πράσινων δερματίδων, των σκουληκιών, των δράκων και των μαντινών. Αυτά τα καλά ζωύφια βλάπτονται επίσης από τη χρήση φυτοφαρμάκων, που είναι ένας ακόμη καλός λόγος για να τα παραλείψετε. Ενθαρρύνετε αυτά τα αρπακτικά έντομα φυτεύοντας πολλά ανθοφόρα φυτά στον κήπο σας με ποικίλους χρόνους ανθοφορίας καισχήματα λουλουδιών.

Ευτυχώς, υπάρχουν αρκετές ποικιλίες πυξάριου που είναι λιγότερο ευαίσθητες στις μυρμηγκιές. Επιλέξτε προσεκτικά.

Οι ποικιλίες πυξάριου είναι ανθεκτικές στη μυρμηγκιά του πυξάριου

Υπάρχουν μερικά είδη και ποικιλίες πυξάριου με γνωστή ανθεκτικότητα στη μυρμηγκιά του πυξάριου. Σύμφωνα με έκθεση του 2019 των ερευνητών Thurn, Lamb και Eshenaur, οι ανθεκτικές ποικιλίες πυξάριου περιλαμβάνουν

1. Buxus sempervirens 'Pendula', 'Suffruticosa', 'Handworthiensis', 'Vardar Valley', 'Pyramidalis', 'Argenteo-varigata' και 'Justin Brouwers'.
2. Buxus microphylla var. japonica και var. sinica 'Franklin's Gem'
3. Buxus microphylla 'Green Pillow' και 'Grace Hendrick Phillips'
4. Buxus harlandi 'Richard'
5. Buxus sinica var. insularis 'Nana'

Για να δείτε αυτά τα παράσιτα σε δράση και να ακούσετε πώς ακούγονται, δείτε αυτό το βίντεο που τράβηξα στον κήπο μου:

Άλλα κοινά προβλήματα πυξάρι

Εάν τα συμπτώματά σας δεν ταιριάζουν με αυτά που περιγράφονται παραπάνω, υπάρχουν δύο άλλα κοινά παράσιτα του πυξάριου εκτός από τον ανθρακωρύχο των φύλλων του πυξάριου. Αυτά περιλαμβάνουν:

• Τα ακάρεα αράχνης του πυξάριου ( Eurytetranychus buxi ): Ονομάζεται επίσης άκαρι πυξάρι, προκαλεί μικροσκοπικά λευκά στίγματα στις επιφάνειες των φύλλων που συχνά εμφανίζονται σε μικρές γραμμές. Εξαιρετικά μικροσκοπικά.
• Ψυλίδες πυξάρι ( Cacopsylla busi ): Προκαλεί κατσάρωμα και κύρτωμα των νέων φύλλων στις άκρες των θάμνων. Οι ασαφείς λευκές νύμφες των ψιλοειδών βρίσκονται συχνά μέσα στα κατσαριαστά φύλλα την άνοιξη. Αμερικάνικο πυξάρι ( Buxus sempervirens ) είναι πιο ευπαθής.

Σε αντίθεση με τις φυλλορύκτες του πυξάριου που προστατεύονται επειδή βρίσκονται μέσα στα φύλλα, αυτά τα δύο παράσιτα καταπολεμούνται εύκολα με εντομοκτόνο σαπούνι ή λάδι κηπουρικής.

Μην αφήνετε μερικά πιθανά προβλήματα να σας σταματήσουν από το να καλλιεργείτε πυξάρια. Απλά να είστε σε επιφυλακή για τα παράσιτα και να αναλαμβάνετε γρήγορα δράση όταν εντοπίζετε προβλήματα.

Όμορφα πυξάρια

Παρά το δυνητικό πρόβλημα της μυρμηγκοφωλιάς, τα πυξάρια εξακολουθούν να είναι πολύ αξιόλογα φυτά για καλλιέργεια. Παραμένουν μεταξύ των αγαπημένων μου αειθαλών φυτών για το τοπίο. Τα πυξάρια είναι γενικά ανθεκτικά στα ελάφια και φυτά χαμηλής συντήρησης. Εάν φυτεύετε νέα πυξάρια, φροντίστε να επιλέξετε ανθεκτικές ποικιλίες.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την καλλιέργεια όμορφων θάμνων, δείτε αυτά τα άρθρα:

Καρφιτσώστε αυτό το άρθρο στον πίνακα Landscaping για μελλοντική αναφορά.