Nu ik mijn gazon wil afschaffen en meer vaste planten en eetbare gewassen wil kweken, behoren weidegrassen tot de inheemse planten die ik aan de tuin toevoeg. Weidebeplanting wordt om veel goede redenen steeds populairder in het thuislandschap. Eenmaal aangelegd kan een weidetuin voedsel en habitat bieden voor zangvogels en insecten - met name veel soorten vlinders en andere insecten.motten.

En het is niet nodig om weidegras week na week te maaien, waardoor er tijd vrijkomt en de CO2-uitstoot vermindert. Bovendien doen weidegrassen ondergronds veel werk door het afvloeien van regenwater te vertragen en te filteren. Ze worden vaak gebruikt in plannen voor regentuinen. Uiteindelijk hebben gebieden die zijn omgevormd tot weidegras ook een gezondere bodem, om nog maar te zwijgen van het feit dat ze gewoon prachtig zijn om naar te kijken.Het hele jaar door. In dit artikel deel ik een aantal opties voor weidegras in je tuin. Afhankelijk van je ruimte zijn er opties voor laaggroeiende, middelgrote en hoge grassen.

Na zorgvuldige overweging van de groeiomstandigheden en het afwegen van je persoonlijke voorkeuren, kun je kiezen uit weidegrassen en sedges in een grote verscheidenheid aan kleuren, texturen, maten en groeiwijzen. Meng deze met een beetje wilde bloemen zoals vlinderkruid en paarse zonnehoed en na een paar groeiseizoenen is je persoonlijke weidetuin al een heel eind op weg.

Wat zijn weidegrassen?

Weidegrassen zijn een mix van eenjarige en meerjarige kruidachtige planten die lange tijd werden gebruikt als veevoeder. Wanneer ze samen in een weide of grasland worden geteeld, vormen deze diepwortelende grassen, samen met grasachtige sedges en biezen, een diverse, veerkrachtige plantengemeenschap.

Met diepere wortels en meer veerkracht zijn weidegrassen een betere optie dan traditioneel gras.

Hoe weidegrassen verschillen van graszoden

In tegenstelling tot weidegrassen hebben de meeste grasgrassen meer tijd en aandacht van ons nodig om te overleven. Omdat ze van nature veel dieper in de bodem verankerd zijn, zijn weidegrassen beter beschermd tegen hitte, droogte, ongedierte en onkruid die gewone gazons teisteren. Ze leggen ook veel beter koolstof vast - een milieubonus voor ons allemaal.

Grassen van warme seizoenen vs. weidegrassen van koele seizoenen

Net zoals sommige groenten die we in onze tuinen planten de voorkeur geven aan bepaalde bodemtemperaturen, doen inheemse grassen dat ook. Weidegrassen voor koele seizoenen zoals Canadese wilde rogge, wilde rogge uit Virginia en diverse zwenkgrassen zullen eerder in het seizoen snel groeien wanneer de dagtemperaturen in de zone van 60 tot 70 graden Fahrenheit liggen en de grond nog relatief koel is. Maar zodra die aangename lentetemperaturen zijn bereikt, zullen de grassen snel groeien.Als de dagen heter en droger worden, gaat gras van koele seizoenen meestal in rust.

Big bluestem, zoals 'Blackhawks', dat hier wordt getoond, is een voorbeeld van een warm-seizoensgras. Het vindt de zomerhitte en droge omstandigheden niet erg. Foto met dank aan Walters Gardens Inc.

Diepgeworteld en vaak klonterend in habitus gedijt het meeste gras van warme seizoenen, zoals kleine blauwstem, grote blauwstem en prairiezaad, in de hitte van de late lente en zomer.

Voordelen van inheemse grassen in een tuin

De wortelsystemen van volwassen inheemse grassen kunnen verrassend diep zijn. Dit helpt deze taaie schoonheden om stand te houden tijdens perioden van extreem weer en droogte, wat op zijn beurt bodemerosie vermindert. En als ze eenmaal zijn ingeburgerd, hebben noch de matten noch de samenklonterende weidegrassen veel last van insectenplagen of onkruid.

Talloze vogels worden aangetrokken door inheemse grassen vanwege hun voedzame zaden en de dekking die ze bieden. En als je inheemse grassen mengt met melkkruid, New England asters, guldenroede en andere bloemen die rijk zijn aan nectar, dan heb je een paradijs voor vlinders.

Nu tuiniers op zoek zijn naar mogelijkheden om traditioneel gras te vervangen, worden weidebeplantingen steeds populairder omdat ze weinig onderhoud vergen, maar ook omdat ze waardevolle bestuivers en wilde dieren aantrekken.

Soorten weidegrassen

Van sierlijke, opeengepakte variëteiten tot gedurfde, drie meter hoge uitlopers, er zijn weidegrassen die geschikt zijn voor verschillende omstandigheden. Hoewel sommige van deze inheemse soorten het goed doen in de volle zon, verdragen veel andere soorten, zoals noordelijke rivierhaver, enige schaduw.

Verschillende weidegrassen hebben verschillende eigenschappen. Dit rechtopstaande karakter van dit switchgrass maakt het een ideale keuze voor een container.

Wat hun uiterlijk betreft, hebben variëteiten zoals switchgrass een zeer stijve, rechtopstaande houding terwijl andere, zoals prairiezaad en buffelgras, er ontspannen genoeg uitzien om als bodembedekker te dienen. Er zijn ook grassen met een kortere levensduur, die na een paar jaar verdrongen kunnen worden door agressievere, naburige grassen. (Deze dominantere weidegrassen kunnen zich verspreiden dankzij een overvloed aan zaden).of, in sommige gevallen, een robuuste wirwar van ondergrondse lopers).

Korte grassen voor een weide

Hoewel sedges technisch gezien geen grassen zijn, vormen deze op gras lijkende planten prachtige, kortblijvende toevoegingen aan weidetuinen. Hier zijn er enkele om te overwegen, evenals een paar suggesties voor "echt gras".

• Ovale zegge ( Carex brevior ): Laagblijvend ovaal riet van minder dan 12 cm hoog met grove, rechtopstaande sprieten. Past zich aan aan zon of halfschaduw en natte of droge grond.
• Ivoorzegge ( Carex eburnea ): Ivoorzegge wordt slechts zes tot acht centimeter hoog met dichte pollen zachte bladeren die er als een zwabber uitzien.
• Pennsylvania riet ( Carex pensylvanica ): Pennsylvania sedge blijft laag en heeft een fijn bladerdek, waardoor het een geweldig gazonalternatief is dat niet gemaaid hoeft te worden.

Pennsylvania sedge is perfect voor tuinen met weinig ruimte. Het wordt maar 15 tot 15 cm hoog. Het werkt goed als bodembedekker, maar let op dat het zich agressief kan verspreiden via wortelstokken.

• Prairiezaad ( Sporobolus heterolepis ): Dit is een echt gras met mooi, trapsgewijs gebladerte dat een hoogte bereikt van ongeveer 1 m. Het heeft wel de neiging om overhangend en laag bij de grond te blijven. Prairiezaad bloeit vanaf de late zomer en gaat door tot in de herfst.

Als je op zoek bent naar een weidegras voor een gedeelte van de tuin met volle zon, is prairiezaad een geweldige laaggroeiende optie die zich niet gemakkelijk verspreidt.

• Sideoats grama ( Bouteloua curtipendula) : Dit is nog een van de echte weidegrassen, die mooi en compact blijven. De zaadbolletjes van de plant bungelen sierlijk aan één kant van elke stengel, alsof ze zij aan zij rijden, en de rood-oranje bloemetjes van het gras verschijnen in de late zomer.

Middelhoge weidegrassen

• Purpergras ( Eragrostis pectinacea ): Purpergras is een middelhoge plant die perfect geschikt is om in de buurt van kortere grassoorten te werken. Het wordt ongeveer een meter hoog en doet het het beste op gematigd vochtige tot droge grond.

Purpergras is een geweldig voorbeeld van die dromerige, piekerige grassen die voor prachtige kleuren in de tuin zorgen. De plant zelf is taai, droogtetolerant en kan tegen arme grond.

• Junigras ( Koeleria macrantha ): De hoogte van junigras lijkt op die van paars monnikskapgras, maar het geeft de voorkeur aan droge omstandigheden.
• Noordelijke zeehaver ( Chasmanthium latifolium ): Dit gras, ook bekend als "rivierhaver", wordt ongeveer een meter hoog. Het is een zeer vergevingsgezind gras dat goed tegen schaduw kan en van "natte voeten" houdt.

Noordelijke zeehaver heeft bladeren die meer plat van aard zijn, en de mooie zaadhoofden kunnen gedroogd worden voor arrangementen, terwijl ze ook het hele jaar door interessant zijn als je ze in de tuin laat staan.

• Kweekgras ( Elymus hystrix ): Een ander schaduwtolerant, middelhoog gras, bottlebrush kan tot een meter hoog worden met een habitus die niet zo bossig is als andere weidegrassen.
• Kleine blauwstaart ( Schizachyrium scoparium ): De drie tot vier meter hoge pollen en pluizige zaadhoofden mengen bijzonder goed met wilde bloemen. Het is een late zomerbloeier die de voorkeur geeft aan drogere grondomstandigheden.

Klein blauwstegras is een mooie borderplant, zolang er maar niets achter staat.

• Blauwgras ( Bouteloua gracilis ): Een volwassen hoogte van twee tot drie meter met zijdelings gerichte bloemen. Blauwgras is droogteresistent en gemakkelijk te kweken uit zaad.

Hoge grassen voor een weide

Hoge weidegrassen kunnen het landschap structuur en drama geven. Elk van deze grassen kan tussen de vier en zes meter hoog worden als ze volwassen zijn. Deze soorten doen het erg goed als ze achter kortere grassen worden geplaatst of als ze worden gemengd met hogere wilde bloemen, zoals Joe-Pye onkruid. Hier zijn enkele van mijn favoriete hoge weidegrassen.

• Wilde rogge uit Virginia ( Elymus virginicus ): Virginia wilde rogge produceert stijve, vossenstaartachtige bloemen en wordt tot 2 meter hoog. Het bloeit vroeger in het seizoen dan de meeste andere weidegrassen.
• Switchgrass ( Panicum virgatum ): Switchgrass heeft blauwgroen gebladerte, luchtige bloei laat in de zomer en een geweldige herfstkleur. Dit gras met een fijne textuur is klompvormend en wordt 1 tot 2 meter hoog.

Switchgrass (hier afgebeeld is 'Shenandoah') is een variëteit die zorgt voor veel kleur en visuele interesse in de tuin.

• Indisch gras ( Sorghastrum nutans ): Dit trosgras wordt zes tot acht meter hoog met zachte, pluimachtige bloemen die laat in het seizoen op hoge stengels boven de bladeren staan.

Indisch gras kan wel een meter hoog worden, een mooie optie voor een privacyscherm." Foto met dank aan Walters Gardens, Inc.

• Grote blauwstaart ( Andropogon gerardi ): Afhankelijk van de groeiomstandigheden kan big bluestem groeien tot een hoogte van zes tot acht meter. Hij krijgt een prachtige kleur in de herfst.

Big bluestem is een weidegras van het warme seizoen met zeer diepe wortels.

Als je genoeg ruimte hebt, is het zeker het overwegen waard om een mengsel van hoge weidegrassen aan te planten. Hoge grassen die in de herfst oranje, koperkleurig en bronskleurig worden en waarvan de zaadhoofden met de wind mee knikken, zorgen voor een hoge mate van winterse belangstelling. (Houd er wel rekening mee dat veel van deze zware grassen ook potentieel zware zaadverspreiders zijn!)

Hoe grassen gebruiken in een ontwerp voor een achtertuinweide

Bij het werken met weidegrassen proberen landschapsontwerpers eerst de eigenschappen van de locatie af te stemmen op de specifieke behoeften van de planten. Als je erover denkt om inheemse grassen te verwerken in een ontwerp voor een achtertuinweide, zijn hier enkele belangrijke factoren om te overwegen:

• Licht: Hoeveel uren direct zonlicht krijgt het gebied? Hoe schaduwrijk zijn je schaduwrijkste plekken? Onthoud dat verschillende weidegrassen verschillende graden schaduw verdragen.
• Afvoer van regenwater en bodemdrainage: Welke plekken hebben de neiging om stilstaand water te ontwikkelen? Welke plekken blijven droog?
• Kwetsbare gebieden: De helling van je land en de kwaliteit van je bodem kunnen bijdragen aan bodemerosie. Let vooral op gebieden met verlies van bovengrond en installeer hier grotere stukken erosiebeperkend weidegras.
• Gebruik van het land: Heb je nog plekken nodig waar kinderen of huisdieren kunnen spelen? Dan kun je ervoor kiezen om deze in te vullen met herhalende groepen extra sterke, laaggroeiende inheemse grassen of sedges. Heb je een windscherm of privacyscherm nodig? Probeer een mix van hoge grassen of gebruik meerdere aanplantingen van één hoge variëteit.

Als je weet wat je ruimte vereist, zoals voornamelijk schaduwplanten, planten die de voorkeur geven aan droge grond, enz. zal dit je helpen om de beste grassenmix voor jou te kiezen.

Kweken uit zaden, pluggen of grotere planten

Hoewel het kweken van een weidetuin uit zaad de minst dure route is, kan het een paar jaar duren voordat de tuin echt volgroeid en gevestigd is. Je kunt een weidegraszaadmengsel direct over een bestaand gazon of over vrijgemaakte gebieden planten. Idealiter plant je de zaden in de late herfst, omdat sommige grassen koud weer nodig hebben om de ontkieming te stimuleren wanneer de omstandigheden precies goed zijn. Een tijdelijke "verpleegster" toevoegenGewas" van eenjarige haver of rogge samen met je inheemse grasmengsel zal helpen om je zaden op hun plaats te houden en concurrerend onkruid op afstand te houden. Na het zaaien in de herfst kun je in de lente beginnen met het zoeken naar kleine inheemse grasscheuten.

Afhankelijk van je geduld en budget, kun je inheemse grassen kweken uit zaad, pluggen of meer gevestigde planten. Hier afgebeeld is blauwe grama (Bouteloua gracilis).

Het planten van inheemse graspluggen of grotere, in bakken gekweekte grassen is een veel snellere - zij het duurdere - methode. De meeste variëteiten kunnen het best in het vroege voorjaar worden geplant. Je moet voor elk gras een aparte ruimte maken en gaten graven, maar ze zullen veel sneller van de grond komen dan gebieden die rechtstreeks zijn ingezaaid. Zorg ervoor dat je leest hoeveel het gras zich zal verspreiden als het volwassen is, zodat je weet hoeveel ruimte je moet laten.tussen planten.

Weidegrassen verzorgen

Weidegrassen hebben de eerste paar jaar de meeste aandacht van je nodig. De eerste stappen die je moet nemen, zijn jonge pluggen en containerplanten na het planten water geven totdat ze goed in de grond geworteld zijn (lees de plantlabels en zaadverpakkingen zorgvuldig). Je moet ook al het binnendringende onkruid dat je tussen de nieuwe grasscheuten ziet groeien, terugsnoeien, zodat dit niet de kans krijgt om te groeien.kans om hun zaad uit te zetten en te verspreiden.

Als de planten eenmaal goed staan, hoef je ze maar één keer per jaar terug te snoeien.

Wat het onderhoud op lange termijn betreft, moet je alle invasieve struik- of boomgroei die je opmerkt terugsnoeien. Als je weide eenmaal goed is ingeburgerd, hoef je hem maar één keer per jaar te maaien of te snoeien, in het vroege voorjaar.

Andere opties om te overwegen voor een inheemse plantentuin

Prik deze op je inspiratiebord voor inheemse planten.