যদি আপোনাৰ বাগিচাখন “গ্ৰেণ্ড এষ্টেট”তকৈ বেছি “ডাক ষ্টাম্প” হয়, তেন্তে আপুনি ভাবিব পাৰে যে আপোনাৰ স্পডৰ আন্তৰিক শস্য খেতি কৰিবলৈ ঠাই নাই। কিন্তু যেতিয়া আপুনি সৰু সৰু ঠাইত আলু খেতি কৰিব বিচাৰে তেতিয়া জানি থওক যে আপুনি ভবাৰ দৰে ই ইমান কঠিন নহয়। হয়, যদি আলুৰ গছবোৰ বিস্তাৰিত হ’বলৈ দিয়া হয়, তেন্তে আলুৰ গছবোৰে বহুত ৰিয়েল এষ্টেট লয়, কিন্তু যদি আপুনি মাটিত নহয় বিনত আলু খেতি কৰে, তেন্তে নূন্যতম ঠাইত সম্পূৰ্ণ আকাৰৰ ফচল পোৱাটো সহজ।

সৰু ঠাইত আলু খেতি কৰিবলৈ ১০টা পদক্ষেপ উল্লেখ কৰা হৈছে:

পদক্ষেপ ১: সঠিক জাত বাছি লওক

কি জাতৰ আলু খেতি কৰিব সেইটো নিৰ্ণয় কৰি আপোনাৰ টেটাৰ-বৃদ্ধিৰ দুঃসাহসিক অভিযান আৰম্ভ কৰক। ৰাছেট বেকিং আৰু সংৰক্ষণৰ বাবে অতি উত্তম, ফিংগাৰলিংছ নিখুঁত পিণ্ট আকাৰৰ স্পড, আৰু উত্তৰাধিকাৰী জাতৰ ৰং আৰু টেক্সচাৰৰ ৰামধেনু (ফিচাৰ ইমেজত থকা আলুটো ‘অল ব্লু’ নামৰ উত্তৰাধিকাৰী)। আপুনি যি ধৰণৰ আলু বাছি নলওক কিয়, নিশ্চিতভাৱে প্ৰমাণিত ৰোগমুক্ত বীজ আলু এটা নিৰ্ভৰযোগ্য উৎসৰ পৰা ক্ৰয় কৰক।

দ্বিতীয় পদক্ষেপ: কাটি লোৱাটো বনাওক

আনুষ্ঠানিকভাৱে ক’বলৈ গ’লে বীজ আলু একেবাৰেই বীজ নহয়। সম্পূৰ্ণ বিকশিত আলু যিবোৰ টুকুৰা টুকুৰ কৰি বীজৰ দৰে ৰোপণ কৰা হয়। প্ৰতিটো কন্দক কেইবাটাও ভাগত কাটিবলৈ পৰিষ্কাৰ চোকা দাৰে ব্যৱহাৰ কৰক, নিশ্চিত হওক যে প্ৰতিটো অংশত অন্ততঃ এটা “চকু” আৰু এক ইঞ্চি মাংস আছে। কটা আলু ৰোৱাৰ আগতে ২৪-৪৮ ঘণ্টা জিৰণি ল’বলৈ দিব। এই জিৰণিৰ সময়খিনিয়ে কাটি লোৱা অংশটোক কেলাছ অভাৰ কৰিবলৈ সক্ষম কৰে আৰু মাটিৰ পৰা হোৱা ৰোগবোৰক ৰক্ষা কৰাত সহায় কৰেকন্দটো বৃদ্ধি হোৱাৰ আগতেই পচিব লাগে।

বীজ আলু ৰোপণৰ আগতে সৰু সৰু টুকুৰা কৰি কাটিব লাগে। প্ৰতিটো অংশৰ অন্ততঃ এটা “চকু” থকাটো নিশ্চিত কৰক।

৩য় পদক্ষেপ: ঘৰ বিচাৰি উলিয়াওক

ধন্যবাদ যে আলু ক’ত গজে সেই বিষয়ে অত্যধিক বিশেষ নহয়, কিন্তু য’ত ই নূন্যতম ছয়ৰ পৰা আঠ ঘণ্টা প্ৰত্যক্ষ ৰ’দ পায় তাতেই ই সৰ্বোত্তম উৎপাদন কৰে। সেই অনুসৰি আপোনাৰ ৰোপণ স্থান নিৰ্বাচন কৰক।

চতুৰ্থ পদক্ষেপ: বিনটো স্থাপন কৰক

বিনত আলু খেতি কৰাটো বাৰীত কৰা আটাইতকৈ মজাৰ কামবোৰৰ ভিতৰত এটা হ’ব পাৰে। ই সহজ, আৰু গছবোৰ আচৰিত ধৰণে উৎপাদনশীল। বাকচৰ তাঁৰ বা কুকুৰাৰ তাঁৰৰ বেৰেৰে তিনিৰ পৰা চাৰি ফুট বহল চিলিণ্ডাৰ বনাওক। চাৰি ফুট ওখ ফেন্সিং ব্যৱহাৰ কৰি ভাল পাওঁ৷ তাঁৰৰ বিনটোৰ ভিতৰত প্ৰায় দহ শ্বীট ডাঠ বাতৰি কাকতৰ তৰপ এটাৰে লাইন কৰক। বিনটোৰ তলৰ আঠ ইঞ্চি ৫০/৫০ পচন সাৰ আৰু পাত্ৰৰ মাটিৰ মিশ্ৰণেৰে ভৰাই লওক।

তাঁৰৰ বিনত আলু খেতি কৰাটো সহজ আৰু মজাৰ কাম!

৫ম পদক্ষেপ: টেটাৰ ৰোপণ কৰক

কটা বীজ আলুৰ অংশবোৰ পচন সাৰ/পাত্ৰত মাটিৰ মিশ্ৰণৰ ওপৰত ৰাখক। আপুনি কিমান বীজ আলু যোগ কৰিব সেয়া বিনটোৰ ব্যাসৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিব। এই কৌশল ব্যৱহাৰ কৰি সৰু সৰু ঠাইত আলু খেতি কৰিলে সাধাৰণতে প্ৰতিটো বিনত আঠৰ পৰা দহ টুকুৰা দিওঁ। তাৰ পিছত, বীজ আলুখিনি আৰু তিনি ইঞ্চিমান পটিং মাটি/পচন সাৰৰ মিশ্ৰণেৰে ঢাকি দিওঁ। আগন্তুক সপ্তাহকেইটাত গছবোৰ বৃদ্ধি হোৱাৰ লগে লগে বাকী পাত্ৰটো অলপ অলপকৈ ভৰাই দিব লাগেওপৰত নপৰালৈকে পচন সাৰ মিহলাই লওক। এই কৌশলে “হিলিং”ৰ দৰেই কাম কৰে – ই আলু উৎপাদনৰ বাবে মাটিৰ তলত অধিক কাণ্ডৰ ঠাই দিয়ে।

৬ নং পদক্ষেপ: ৰক্ষণাবেক্ষণ

এই ধৰণৰ সৰু ঠাইত আলু খেতি কৰিলে একমাত্ৰ নেতিবাচক দিশটো হ’ল পানী দিয়াৰ অহৰহ প্ৰয়োজন। আলু ধাৰাবাহিকভাৱে আৰ্দ্ৰ হোৱাটো প্ৰয়োজন, গতিকে গ্ৰীষ্মৰ গৰমত দৈনিক ডাউজিং কৰাটো একেবাৰেই প্ৰয়োজনীয়। যদি ক’লৰাডো আলুৰ ভেকুলী সমস্যাত পৰে, তেন্তে গছবোৰ ভাসমান শাৰীৰ আৱৰণেৰে ঢাকি দিব লাগে।

৭ম পদক্ষেপ: আপোনাৰ আলু খান্দি লোৱা

গছবোৰ সম্পূৰ্ণ বাদামী হৈ মৰি যোৱাৰ পিছত আলু চপবলৈ সাজু হয়। গছবোৰৰ মৃত্যুৰ দুই-তিনি সপ্তাহৰ পিছত কন্দবোৰ মাটিত বহিবলৈ দিব লাগে। এই জিৰণিৰ সময়খিনি ছালবোৰ কঠিন কৰি ল’বলৈ আৰু দীৰ্ঘদিন ধৰি ৰখাৰ সময়ত ভালদৰে সহ্য কৰিব পৰাকৈ প্ৰয়োজনীয়। চপোৱাৰ বাবে তাঁৰৰ চিলিণ্ডাৰটো খুলি হাতেৰে মাটি খান্দি স্পডবোৰ উলিয়াব লাগে।

আলু খেতিৰ বিষয়ে অধিক জানিবলৈ তলত দিয়া লেখাবোৰ চাওক:

বাৰী, পাত্ৰ আৰু খেৰত বীজ আলু কেনেকৈ ৰোপণ কৰিব

মিঠা আলু ৰোপণ কৰা

আলু কেনেকৈ আৰু কেতিয়া চপোৱাৰ পৰামৰ্শ

সৰু ঠাইত আলু খেতি কৰিবলৈ সাজু নেকি? ইয়াৰ বিষয়ে কওকচোন!

পিন কৰক! <৮><১>