زمستان لزوماً بهترین زمان برای شروع بذر در خارج از خانه در اکثر مناطق آمریکای شمالی به نظر نمی رسد، اما برای یک گروه بسیار ارزشمند از گیاهان - علف های شیری - زمستان بهترین زمان برای کاشت است. در صورتی که با این گروه خاص از گیاهان آشنا نیستید، علف های شیر از جنس Asclepias هستند و تنها گیاه میزبان پروانه سلطنتی هستند. قبل از اینکه به نحوه رشد این گیاهان شگفت انگیز از دانه بپردازیم، اجازه دهید شما را با برخی از بهترین گونه های علف شیر برای پادشاهان آشنا کنم.

چه چیز خاصی در مورد Milkweed وجود دارد؟

در حالی که بسیاری از گونه های پروانه ها دارای گیاهان میزبان خاصی هستند که برای پرورش جوان خود به آنها نیاز دارند (شما می توانید لیستی از سایر گیاهان میزبان پروانه را در اینجا مشاهده کنید)، هیچ پروانه ای برای روان جمعی ما ارزشمندتر از پادشاه نیست. جمعیت سلطنتی در چند دهه گذشته به طور چشمگیری کاهش یافته است و باغبان های خانگی بیشتر و بیشتری می خواهند با گنجاندن گیاه میزبان پروانه سلطنتی در باغ خود به آنها کمک کنند.

این کاترپیلار پادشاه با برگ های گونه ای از علف های هرز معروف به علف های هرز پروانه ای جشن می گیرد. ستون هایی برای تغذیه از گیاهی که بسیاری از حشرات دیگر نمی توانند. ببینید، شیره لاتکس تولید شده توسط گیاهان علف شیر حاوی ترکیبات سمی به نام کاردنولید است. بیشتر حشرات دیگر، به جز تعداد انگشت شماری از آنهاگونه ها، نمی توانند این سموم را هضم کنند. آنها را می کشد یا به دلیل طعم بد آن همه با هم از آن اجتناب می کنند. اما کاترپیلارهای سلطنتی در واقع این سموم را هنگام تغذیه از برگ‌های علف شیر جذب می‌کنند و خود کرم‌ها برای شکارچیان بالقوه سمی می‌شوند. سموم موجود در گیاه میزبان پروانه سلطنتی در واقع به محافظت از کاترپیلارها و پروانه های بالغ در برابر پرندگان و دیگر شکارچیان کمک می کند.

در اینجا یک ویدیوی جالب از جسیکا والیسر ما است که در حال کشف کاترپیلارهای کوچک سلطنتی روی علف شیر در حیاط خلوت خود است. گونه‌های گیاهی st

علی‌رغم وضعیت گیاه‌شیر به‌عنوان تنها گیاه میزبان پروانه‌های سلطنتی، گونه‌های مختلفی از علف‌های شیری وجود دارد که پادشاهان می‌توانند از آنها برای بزرگ کردن بچه‌های خود استفاده کنند. در حالی که مشخص شده است که برخی از گونه‌ها بر سایرین ترجیح داده می‌شوند، همه اعضای جنس Asclepias را می‌توان به عنوان یک گیاه میزبان پروانه سلطنتی استفاده کرد.

این پادشاه ماده مشغول تخم‌گذاری بر روی برگ‌های علف شیر معمولی است.

هنگامی که در باغچه خود علف شیر می‌کارید، مهم است که هر گونه ممکن است گونه‌ای از گونه‌های بومی خود را انتخاب کنید. خوشبختانه، چندین گونه علف شیر وجود دارد که دامنه بومی وسیعی دارند و برای کاشت در بیشتر مناطق آمریکای شمالی مناسب هستند. همانطور که ما به لیست زیر از گونه های مورد علاقه من از شیرهای چند ساله شیرجه می رویم، بدانید که اینهاگونه های خاص برای اکثر نقاط قاره خوب هستند. من گیاه یکساله معروف به علف شیر استوایی (Asclepias curassavica) را در لیست خود قرار نمی دهم زیرا گیاهی است که بحث زیادی بر سر آن است. شواهدی وجود دارد که تاثیر منفی بر سلامت پادشاه و مهاجرت در برخی از نقاط کشور دارد. به علاوه، نه چند ساله است و نه بومی ایالات متحده یا کانادا است.

تخم‌های مونارک کوچک هستند و به سختی قابل تشخیص هستند. برگها را به دقت بررسی کنید تا برگها را بررسی کنید.

6 گونه گیاه شیری چند ساله مورد علاقه برای پروانه های مونارک:

شیرکش مردابی (Asclepias incarnata): اجازه ندهید نام رایج این علف شیر شما را فریب دهد. فقط به این دلیل که "باتلاق" در نام است، به این معنی نیست که این گونه از علف شیر به شرایط مرطوب نیاز دارد. در واقع، علف شیر باتلاقی در خاک های اشباع رشد می کند، اما در خاک باغچه با زهکشی خوب نیز به خوبی رشد می کند. در حال شکل گیری توده است، بنابراین بر خلاف برخی دیگر از گونه های علف شیر، با ریشه های گسترده باغ را اشغال نمی کند (شیره علف معمولی، من در مورد شما صحبت می کنم!). من توده‌های زیادی از علف‌های شیر مردابی در باغ خود در پنسیلوانیا دارم و آن را ساده‌ترین گونه برای رشد یافتم (برای اطلاعات در مورد نحوه رشد علف‌های شیر از دانه به بخش انتهای این مقاله مراجعه کنید). این گیاه میزبان پروانه سلطنتی را در آفتاب کامل بکارید. حدود چهار فوت رشد می‌کند و در مناطق 3 تا 7 مقاوم است. می‌توانید بذرهای علف شیر باتلاقی را از اینجا بخرید.

شیرکش مردابی عالی است.کلوخه با گلهای صورتی زیبا و عمیق.

شیره علف معمولی (Asclepias syriaca): علف هرز معمولی زمانی یک علف هرز در کنار جاده بود، اما با افزایش استفاده از علف کش ها، دیگر چندان رایج نیست. کره های بزرگ و گرد گل های معمولی علف شیر مورد علاقه بسیاری از گرده افشان ها هستند و برگ های پهن آن همیشه میزبان بسیاری از کاترپیلارهای سلطنتی در حیاط خلوت من است. اما، این گیاه با یک هشدار همراه است: این یک پخش کننده بسیار تهاجمی است و کلنی های بزرگی را تشکیل می دهد که نه تنها از طریق دانه، بلکه توسط ریشه های زیرزمینی به نام ریزوم پخش می شوند. شما می خواهید به شیرهای معمولی فضای زیادی بدهید. از مناطق 3-9 مقاوم است و ارتفاع آن به 6 فوت می رسد. شما می توانید بذرهای علف شیر معمولی را از اینجا بخرید.

شیره علف معمولی یکی از ساده ترین گیاهان برای رشد است، اما می تواند در باغ تهاجمی باشد. با شکلی شبیه به علف شیر معمولی، شیره ارغوانی عمدتاً به دلیل رنگ گل‌هایش متمایز است. بهترین توصیف به رنگ صورتی درخشان، شکوفه های این گونه از گیاه میزبان پروانه سلطنتی کاملا خیره کننده است. در تابستان، گل ها با گرده افشان های مختلف، از جمله بسیاری از زنبورهای بومی زنده هستند. همچنین توسط ریزوم ها پخش می شود، اما نه به اندازهبه طور تهاجمی به عنوان علف شیر معمولی. شروع از بذر تا حدودی دشوار است (پایین را ببینید)، اما در مناطق 3-8 به طور کامل در زمستان مقاوم است. یافتن بذرها در تجارت دشوار است، بنابراین سعی کنید دوستی پیدا کنید که این گونه را پرورش دهد و مایل به تقسیم دانه باشد.

شیره هرز ارغوانی یکی از انواع علف های شیری چند ساله است که پادشاهان برای بزرگ کردن بچه های خود استفاده می کنند.

پروانه علف های هرز صورتی، بنفش یا سفید نیست. در عوض، این گونه علف شیر دارای گل هایی به رنگ نارنجی روشن است. قد کوتاه و عادت تشکیل توده آن را برای اکثر باغ ها مناسب می کند. اگرچه علف هرز پروانه ای معمولاً اولین علف شیری نیست که برای تخمگذاری سلطنتی انتخاب می شود، اما قطعا ارزش رشد را دارد. علف هرز پروانه ای دوست ندارد پیوند زده شود، بنابراین شروع از بذر ممکن است مثمر ثمر باشد، اگرچه ممکن است سال ها طول بکشد تا گیاه از دانه ای به گل دیگر برود. در مناطق 3-9 مقاوم است و به ارتفاع 2 فوت می رسد، گل های نارنجی رنگارنگ علف های هرز پروانه ای بسیار دیدنی هستند. شما می‌توانید بذر علف‌های هرز پروانه‌ای را از اینجا بخرید.

علف هرز پروانه‌ای گلدار نارنجی نیز یک علف شیر است و می‌تواند به عنوان یک گیاه میزبان برای پادشاهان باشد. در مناطق 3-9 مقاوم است و به قد 4 تا 5 فوت می رسد.خوشه‌های گل‌های علف‌های شیری خودنمایی مانند گروه‌هایی از ستاره‌های نوک تیز به نظر می‌رسند. اگرچه تعداد گل‌های کمتری در هر خوشه نسبت به علف شیر معمولی وجود دارد، اما این گونه گیاهی میزبان پروانه سلطنتی با شکوفه‌های سیخ‌دار و صورتی مایل به بنفش خود را می‌دزدد. Showy یک نام عالی برای آن است! می‌توانید بذرهای علف‌های شیری را از اینجا بخرید.

گل‌های ستاره‌شکل علف‌های شیری بسیار زیبا هستند.

گل‌شیر سفالی (Asclepias verticillata): برگ‌های باریک و سوزنی‌مانند این گیاه پروانه‌ای سلطنتی شبیه بسیاری از گل‌های شیری دیگر نیست. این گیاه ظاهری نرم و پردار دارد و از آنجایی که ارتفاع آن در حدود 3 فوت است، افزودنی عالی به حاشیه چند ساله است. علف هرز یک رشد تهاجمی نیست، اما از طریق ریزوم های زیرزمینی پخش می شود، بنابراین آماده باشید که فضای زیادی به آن بدهید. گل های این گونه به رنگ سفید ملایم هستند که در مرکز آنها فقط یک رنگ صورتی وجود دارد. دسته‌های کوچک گل تقریباً روی هر ساقه قرار می‌گیرند، و علی‌رغم ظاهر ظریف این گونه علف شیر، می‌تواند بسیاری از کاترپیلارهای سلطنتی را تغذیه کند. شما می‌توانید بذر علف‌های شیری را از اینجا بخرید.

البته گونه‌های منطقه‌ای زیادی نیز وجود دارد. ما کتاب The Monarch: Saving Our Loved-Loved Butterfly اثر Kylee Baumle را برای فهرست کامل بیش از 70 گونه گیاهی بومی و محدوده جغرافیایی آنها توصیه می کنیم.

پست مرتبط: پروژه باغ حیات وحش برای همهفصل ها

چگونه از بذر گیاه شیری چند ساله پرورش دهیم

اکنون که برخی از گونه های مورد علاقه خود از گیاه میزبان پروانه سلطنتی را به شما معرفی کردم، زمان رشد فرا رسیده است! شاید به خاطر داشته باشید که در ابتدای این مقاله به این موضوع اشاره کردم که زمستان بهترین زمان برای کاشت بذرهای علف شیر است. این به این دلیل است که دانه‌های گونه‌های علف‌های شیر چند ساله باید در معرض یک دوره طولانی دمای انجماد قرار گیرند تا خواب را بشکنند. این فرآیند به عنوان طبقه بندی شناخته می شود و در طبیعت، دانه های علف شیر به طور طبیعی با پیشروی زمستان از این دوره سرد و مرطوب عبور می کنند. بنابراین، برای موفقیت در رشد گیاه علف شیر از بذر، باید مطمئن شوید که بذرها به صورت طبیعی یا مصنوعی طبقه بندی شده اند.

اگر به بیرون از منزل بروید و در بهار بذرهای گیاهی چند ساله را بکارید، شانس کمی برای جوانه زدن آنها ندارید. در عوض، بذرها را در اواخر پاییز یا زمستان بکارید. در اینجا نحوه انجام این کار آورده شده است.

اگر بذرها در معرض دمای سرد قرار بگیرند، اکثر علف‌های شیر به راحتی از بذر شروع می‌شوند.

نحوه کاشت دانه‌های علف‌شیر

مرحله 1: مانند طبیعت مادر رفتار کنید. برای اینکه بهترین نتیجه را داشته باشید، اگر در زمستان‌ها از شیر می‌روید، بهترین نتیجه را دریافت می‌کنید. اواخر پاییز تا اواسط زمستان و بذرهای علف شیر را در هر کجای باغ که می خواهید بریزید، درست مانند مادر طبیعت. دانه ها را نپوشانید! به سادگیآنها را با دست یا کف کفش خود به خاک فشار دهید. بذرهای گیاه میزبان پروانه سلطنتی برای جوانه زدن نیاز به نور دارند، بنابراین اگر آنها را با خاک بپوشانید، در بهار جوانه نخواهند زد.

مرحله 2: از آنجا دور شوید. جدی. خودشه. ساده ترین راه برای رشد بذرهای علف شیر این است که آنها را در پاییز بکارید یا در زمستان آنها را فراموش کنید. با پیشروی زمستان، آنها به طور طبیعی در معرض هشت تا ده هفته دمای سرد مورد نیاز برای جوانه زدن در هنگام رسیدن بهار قرار می گیرند.

اگر می خواهید از پروانه های سلطنتی مانند این حمایت کنید، باید گیاهان میزبان را برای کرم ها بکارید.

این پرایمر سریع ویدیویی را تماشا کنید.

طبقه بندی مصنوعی

شما همچنین می توانید علف های شیر چند ساله را از دانه ها با قرار دادن آنها در معرض زمستان مصنوعی پرورش دهید. برای انجام این کار، دانه ها را در یک حوله کاغذی بسیار مرطوب بریزید و حوله را در یک کیسه زیپ دار قرار دهید. کیسه را به مدت هشت تا ده هفته در پشت یخچال قرار دهید، سپس آن را بردارید و دانه ها را داخل باغ بپاشید، دوباره مراقب باشید که آنها را با خاک نپوشانید. تا جایی که می توانید انواع مختلفی از این گیاه میزبان پروانه سلطنتی را پرورش دهید و همه ما از مزایای آن بهره مند خواهیم شد.