We hebben een probleem. En met "we" bedoel ik niet alleen jij en ik; ik bedoel elke mens die op deze planeet leeft. Het is een probleem van epische proporties, een soort vloedgolf. En het wordt alleen maar erger.

Uitheemse invasieve insecten vormen een van de grootste bedreigingen voor de ecosystemen op aarde. De wereldwijde handel en het verkeer van mensen en goederen hebben massale verschuivingen in insectenpopulaties veroorzaakt, waardoor insectensoorten geïntroduceerd worden in gebieden waar ze geen natuurlijke vijanden hebben. Zonder roofdieren, parasieten en ziekteverwekkers om ze in toom te houden, nemen invasieve insectenpopulaties ongehinderd toe. Wanneer insecten reizen vanOp het continent komt dit natuurlijke systeem van "checks-and-balances" (je weet wel, het systeem waarmee ze tienduizenden jaren hebben samengeleefd) zelden mee voor de rit.

Denk eens aan de insecten die hier in Noord-Amerika de krantenkoppen halen. De smaragdgroene essenboorder, de bruine marmorated stink bug, het veelkleurige Aziatische lieveheersbeestje, de mediterrane fruitvlieg, de kudzu kever en de Aziatische boktor zijn slechts een klein deel van een zeer lange lijst van plaaginsectensoorten die in Noord-Amerika zijn geïntroduceerd. Volgens het Center for Invasive Species and Ecosystem Health,Alleen al in Noord-Amerika zijn er meer dan 470 geïntroduceerde insectensoorten. Er wordt geschat dat een kwart van het bruto nationaal product van de Amerikaanse landbouw jaarlijks verloren gaat door exotische plagen en de kosten die gepaard gaan met de bestrijding ervan. Het is moeilijk om de schade die exotische insecten toebrengen aan bossen, weiden, moerassen, prairies en andere natuurlijke plekken in geld uit te drukken, maar er bestaat geen twijfel over datUitheemse insecten roeien boerderij, veld en bos uit.

Neem bijvoorbeeld de Aziatische citrusvlinders. Deze kleine opdonder is rond 1998 vanuit Azië naar Noord-Amerika gebracht en is de vector voor een ziekte die bekend staat als citrusvergroening. De staat Florida heeft hierdoor sinds 2005 al meer dan 300.000 acres (!!) sinaasappelboomgaarden vernietigd. De ziekte is ook opgedoken in Texas, Californië, Georgia, Zuid-Carolina en Louisiana, naast het wegvagen vanEn dan te bedenken dat slechts één psyllid een volwassen boom kan doden; daar is geen plaag of zelfs maar een kleine hamstapel voor nodig. Er is er maar ÉÉN nodig. Dat is gek. En nog gekker: dit continent zou op zeer korte termijn volledig verstoken kunnen zijn van citrusvruchten door een geïntroduceerd insect dat iets minder dan een achtste van een inch lang is (3,17 mm).

Natuurlijk is de Aziatische citrusvijg slechts één voorbeeld, in één deel van de wereld. Het kwaad van geïntroduceerde plagen beperkt zich niet tot Noord-Amerika. Europese plagen zijn naar Azië gereisd; Noord-Amerikaanse plagen zijn in Argentinië aangekomen; Aziatische insecten zijn de Hawaïaanse eilanden binnengedrongen. Ik heb het al eerder gezegd en ik zeg het nog een keer: dit is een wereldwijd probleem van epische proporties.

In mijn eigen achtertuin heb ik zes dode essen als bewijs van de vernietigende kracht van de smaragdgroene essenboorder, een hemlock die ik zorgvuldig in de gaten houd voor wollige adelwormen en een tomatenveld vol vruchten die oneetbaar zijn gemaakt door de bruine marmorated stink bug. Om nog maar te zwijgen van alle Japanse en Oosterse keverlarven in mijn gazon en de halvemaanvormige littekens van de pruimencurculio op mijn steenvruchten.

Als samenleving moeten we uitzoeken wat we moeten doen, voordat de vloedgolf ons allemaal meeneemt.