বসন্ত আৰু গ্ৰীষ্মকালত মোৰ কিছুমান বনৌষধি আৰু ফুল ৰসাল আৰু ভৰপূৰ হৈ উঠাৰ লগে লগে মই ইয়াত অলপ ডাল, তাত কেইটামান ফুল কাটি ভিতৰলৈ আনো। মই একোৱেই অপচয় হোৱাটো ভাল নাপাওঁ, কিন্তু ঋতু অনুসৰি প্ৰতিটো আহাৰত অৰেগানো বা পদিনা কাম কৰাৰ কোনো উপায় নাই। গতিকে মই সেইবোৰ শুকুৱাবলৈ সংৰক্ষণ কৰি ৰাখোঁ যেতিয়া মোৰ প্ৰয়োজন হয়। চাহৰ বাবে কিছুমান ব্ৰু কৰিম আৰু এইটো বা সেইটোৰ চিমটি চুপ বা ষ্টুত টছ কৰিম৷ কিন্তু এই যোৱা গ্ৰীষ্মকালত বাৰীৰ পৰা বনৌষধি আৰু ফুল শুকুৱাই থাকোঁতে মোৰ মনত আন এটা কথাও আছিল: উপহাৰ।

মই নিজকে এজন যথেষ্ট কৌশলী মানুহ বুলি আকৰ্ষণ কৰোঁ। মই নিট আৰু চিলাই আৰু এম্ব্ৰয়ডাৰী কৰি ভাল পাওঁ, আৰু মেজাজ আহিলে মোৰ আঠাৰ বন্দুকটো হুইপ কৰি উলিয়াই দিওঁ। কিন্তু মই সঁচাকৈয়ে কেতিয়াও মোৰ শুকান বাগিচাৰ বাউন্টিটো পেকেজ কৰি কাৰোবাক মছলা, বা প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্য্য সামগ্ৰী, বা চাহ হিচাপে দিবলৈ বিবেচনা কৰা নাছিলো।

মই মোৰ বন্ধু ষ্টেফানী ৰোজৰ পৰা অনুপ্ৰাণিত হৈছো যিয়ে তেওঁৰ চাইট গাৰ্ডেন থেৰাপীৰ বাবে আটাইতকৈ ধুনীয়া প্ৰজেক্ট তৈয়াৰ কৰে। আনকি তাই গাৰ্ডেন ট্ৰেণ্ডছৰ বাবে সৃষ্টি কৰা বীজ সংগ্ৰহৰ এটা (নেচাৰেল বিউটি গাৰ্ডেন কিট)ও ৰোপণ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিলো। এইটোৱে মোক বেচেলৰ বুটাম আৰু কেলেণ্ডুলাৰ দৰে গছ শুকুৱাবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিলে।

বনৌষধি আৰু ফুল শুকুৱাই লোৱা

বনৌষধি শুকুৱাবলৈ কেইটামান উপায় আছে। আপুনি নিশ্চিত হ’ব বিচাৰে যে আপোনাৰ শুকুৱাই লোৱা ঠাইত বায়ুৰ পৰিসঞ্চালন বহুত হয়। যিহেতু মই জৈৱিকভাৱে বাগিচা কৰো, সেয়েহে ওলোমাই থোৱাৰ আগতে বনৌষধিবোৰ ধুই নাথাকো, কিন্তু মই সেইবোৰ ভালদৰে পৰীক্ষা কৰি ভালকৈ জোকাৰি দিওঁ যাতে মই কোনো এটাও আনিব নোৱাৰো

বনৌষধি ট্ৰিম কৰাৰ সৰ্বোত্তম সময় (বনৌষধি কেঁচি বা স্নিপ ব্যৱহাৰ কৰি) শিশিৰ শুকুৱাই লোৱাৰ পিছত প্ৰথমে ৰাতিপুৱা। শুকুৱাই লোৱাৰ কেইটামান বিকল্প আছে। গছ-গছনি ওলোমাই ৰাখিব পৰা হুকযুক্ত এই মৰমলগা ওলমি থকা ৰেকবোৰ আছে। শ্বেল্ফত ষ্টেক হোৱা পৰ্দাও দেখিছো৷ কিছুমান মানুহে তেওঁলোকৰ ডিহাইড্ৰেটৰ ব্যৱহাৰ কৰে। মই মোৰটো ডাইনিং ৰুমৰ পৰ্দাৰ ৰডত টুইনেৰে বান্ধি গোট খুৱাই ওলোমাই থওঁ, গতিকে মোৰ কেমোমিল চাহ খালে হয়তো অলপ ব্ৰু কৰা ধূলি খাই থকাৰ সম্ভাৱনা আছে, লগতে। কিছুমান মালিকে নিজৰ বনৌষধিবোৰ বায়ু চলাচল কৰা কাগজৰ বেগেৰে ঢাকি ৰাখিব যাতে ধূলি নোহোৱাকৈ থাকে। ১৯ শতিকাৰ এপথেকেৰীৰ লুকটো মোৰ ভাল লাগে।

মই মোৰ গোটবোৰ কেইসপ্তাহমানৰ বাবে ওলমি থৈ দিওঁ। স্পৰ্শ কৰিলে কুটিল হ’লেই গম পাব যে সিহঁত সাজু হৈছে৷ মই চাহৰ টিন জমা কৰি ৰাখোঁ বা মোৰটো আন্ধাৰ আলমাৰীত ৰাখিবলৈ মেছন জাৰ ব্যৱহাৰ কৰো।

মই শুকুৱাই ভাল পোৱা কিছুমান বনৌষধি আৰু ফুল ইয়াত দিয়া হ’ল:

• থাইম (বিশেষকৈ নেমু থাইম)
• অৰেগানো
• ষ্টেভিয়া
• পদিনা: চকলেট পদিনা, পদিনা, আপেল পদিনা, যিকোনো বছৰতে যি খেতি কৰো!
• কেমোমিল
• লেভেণ্ডাৰ
• লেমনগ্ৰাছ
• লেমন বাম
• স্নাতক বুটাম (এই বছৰ প্ৰথমবাৰৰ বাবে)

বাৰীৰ পৰা উপহাৰ বনাবলৈ বনৌষধি আৰু ফুল শুকুৱাই লোৱা

কেইবাটাও গোট বনৌষধি শুকুৱাই আৰু যাবলৈ সাজু কৰি মই হাতেৰে বনোৱা উপহাৰৰ বাবে বিভিন্ন ধৰণে পেকেট কৰি লোৱাৰ সিদ্ধান্ত ললোঁ। মোৰ বিভিন্ন জাতৰ শুকান পদিনা আৰু কেমোমিল চাহৰ বাবে নিৰ্ধাৰিতবেগ আৰু টিনত মোৰ অৰেগানো থেতেলিয়াই মছলাৰ জাৰৰ বাবে সাজু কৰা হৈছে, আৰু মোৰ লেভেণ্ডাৰটো গা ধোৱাৰ সময়ত আনন্দময় তিয়াই থোৱা হৈছে।

লেভেণ্ডাৰ গা ধোৱাৰ নিমখ

মই ভাবিলোঁ এই পোষ্টটোৰ বাবে প্ৰেৰণাৰ পৰা আৰম্ভ কৰিম। ইয়াক ষ্টেফানী ৰোজৰ কিতাপ Home Apothecary: Easy Ideas for Making & পেকেজিং বাথ বোমা, লৱণ, স্ক্ৰাব & অধিক. (ৰোজে এই বিষয়ত অনলাইন কৰ্মশালাও শিকায়।)

শেহতীয়াকৈ মই এখন হোটেলত থাকিলোঁ, য’ত বিচনাৰ কাষত আপোনাৰ আঠুৱাৰ বাবে লেভেণ্ডাৰ থকা সৰু স্প্ৰে বটল এটা দিয়া হৈছিল। ইয়াৰ উদ্দেশ্য আছিল গভীৰ নিশাৰ টোপনিৰ বাবে উৎসাহিত কৰা। যদি আপুনি কোনোবা এজনক চিনি পায় যিয়ে বিচনাৰ আগতে গা ধোৱাৰ ৰুটিন উপভোগ কৰে, তেন্তে লেভেণ্ডাৰ গা ধোৱাৰ নিমখ এটা ভাল উপহাৰ হ’ব। ৰোজে কৰ্ক ষ্টপাৰ থকা এই মিঠা সৰু টেষ্ট টিউববোৰত তাইৰ পেকেজ কৰি থৈছিল। মই চেষ্টা কৰিম বুলি ভবা একেধৰণৰ বটল এটা পাইছিলোঁ।

শুকান লেভেণ্ডাৰ গা ধোৱাৰ নিমখ: মই এইটো উপহাৰৰ বাবে বনাইছো, কিন্তু মই নিজৰ বাবে চেষ্টা কৰিবলৈ অতিৰিক্ত বনাইছো!

উপাদান

• ২৭০ গ্ৰাম এপচম নিমখ (যিটো এটা কাপতকৈ অলপ বেছি)
• ১/৪ৰ পৰা ৩/৪ কাপ শুকান লেভেণ্ডাৰৰ কলি (মই মাত্ৰ ব্যৱহাৰ কৰিছিলো এক চতুৰ্থাংশতকৈও অধিক)
• ৩০ টোপাল লেভেণ্ডাৰৰ আৱশ্যকীয় তেল

এই সকলোবোৰ একেলগে মিহলাই লওক

• এপচম নিমখ এটা বাটিত থৈ শুকান লেভেণ্ডাৰখিনি দিব।
• ড্ৰপাৰ ব্যৱহাৰ কৰি আৱশ্যকীয় তেলখিনি দি ভালদৰে মিহলাওক।
• ফানেল বা ৰোল্ড পেপাৰ ব্যৱহাৰ কৰি আপোনাৰ পাত্ৰটোত এপচম নিমখ ভৰাই লওক, প্ৰায় ১ টকা এৰি দিয়ক ওপৰত ইঞ্চিমান ঠাই। এইটোrecipe makes 3 test tubes.
• এই কিতাপখনত আন কিছুমান ডাঙৰ ৰেচিপি আছে যিবোৰ মই চেষ্টা কৰাৰ মনস্থ কৰিছো, য'ত আছে লোচন বাৰ আৰু লিপ বাম।

বনৌষধি আৰু ফুল শুকুৱাই বনৌষধি চাহৰ বাবে

ইউনিভাৰ্চিটিত মোৰ পেটৰ বিষ বহুত হৈছিল। হয়তো ৰাতিৰ আহাৰত প্লেটত কাৰ্লি ফ্ৰাই বা তেলীয়া পিজ্জা খাইছিলোঁ৷ মোৰ মজিয়াত থকা ছোৱালী এজনীয়ে তাইৰ মাকে কিনা ব্ৰেণ্ডৰ কেমোমিল চাহৰ পৰামৰ্শ দিছিল যিটো ইটালীৰ পৰা আমদানি কৰা হৈছিল আৰু গোটেই ফুলবোৰ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল। সেই প্ৰথম চাহ কাপটোৱে মোৰ লক্ষণসমূহ প্ৰায় নিমিষতে লাঘৱ কৰি পেলালে আৰু তেতিয়াৰ পৰাই মই ইয়াক খাই আহিছো (যদিও মোৰ খাদ্য যথেষ্ট উত্তাল!)।

এই লেখাটোত শুকান বা সতেজ কেমোমিল খেতি আৰু ব্ৰু কৰাৰ বাবে নিকিৰ কিছুমান ভাল টিপছ আছে। শুকুৱাবলৈ কেমোমিল কাটিলে ঠাৰিবোৰ টুইনেৰে বান্ধি পিছলৈ চাহৰ বাবে ফুলবোৰ কাটি পেলাওঁ।

পিহি লোৱা বনৌষধিবোৰে হয়তো ইমান ভাল কাম নকৰিবও পাৰে, কিন্তু মই ভাবো শুকান কেমোমিল সঁচাকৈয়ে ধুনীয়া, আৰু এইটো কিছুমান উপহাৰ হিচাপে উপস্থাপন কৰাৰ এটা ভাল উপায়।

মইও বিভিন্ন ধৰণৰ পদিনা শুকুৱাই ভাল পাওঁ—চকলেট, আপেল, স্পিয়াৰমিন্ট—আৰু সঁচাকৈয়ে কিছুমান মজাৰ সোৱাদ। কেইটামান একেলগে মিহলাই লোৱাটোও মজাৰ হ’ব পাৰে। (এই ঠাইত বনৌষধি চাহেৰে ভৰা বাগিচা এখন খেতি কৰাৰ বাবে কিছুমান ভাল টিপছ দিয়া হ’ল।) এবাৰ মই প্ৰাকৃতিক চিকিৎসা ক্লিনিকৰ পৰা আঁতৰি আহিলোঁ, কাগজৰ বেগ এটা লৈ য’ত ৩০ গ্ৰাম Matricaria recutita (জাৰ্মান কেমোমিল), ২০ গ্ৰাম Melissa officinalis (লেমন বাম), আৰু ১০ গ্ৰাম Mentha আছিলপাইপেৰিটা<১৩> (পদিনা)। যিয়েই কয় যে তেওঁলোকৰ পেট বেয়া হৈছে তেওঁ এই মিশ্ৰণৰ কেইটামান চাহৰ বেগ পাইছে আৰু ই এটা মনোমোহাতাৰ দৰে কাম কৰে।

আপোনাৰ চাহ পেকেজ কৰাৰ কেইটামান উপায় আছে। মই মোৰটো এটা মৰমলগা সৰু এন্থ্ৰ’প’লজী জাৰত থৈ দিওঁ, য’ত চকবৰ্ডৰ ৰঙৰ লেবেল এটা থাকে যিটো মই উপহাৰ হিচাপে পাইছিলোঁ (বনৌষধিবোৰ পোহৰৰ সন্মুখীন নহয়, যদিও ইয়াক প্ৰদৰ্শন কৰা হৈছে)। ফটোৰ বাবে নিৰ্মিত এই মৰমলগা স্পষ্ট অলংকাৰবোৰো পাইছিলোঁ। ফটো ইনছাৰ্টটো ডিচ কৰি তাৰ পৰিৱৰ্তে কেমোমিল ফুলেৰে ভৰাই দিলোঁ (ওপৰত দেখুওৱাৰ দৰে)। ব্লিচ নকৰা, জৈৱ-বিঘ্নিত কাগজৰ চাহ বেগৰ পৰাও নিজৰ চাহ বেগ বনাব পাৰে। তাৰ পিছত, আপোনাৰ যাদুকৰী মিশ্ৰণৰ তালিকাভুক্ত কৰি নিজৰ টেগ তৈয়াৰ কৰক আৰু বেগৰ শেষলৈকে চিলাই কৰক।

মই ভাবিছিলো যে টেগ এটা যোগ কৰিলে এটা ভাল স্পৰ্শ হ’ব, গতিকে মই ইয়াক এম্ব্ৰয়ডাৰী সূতা ব্যৱহাৰ কৰি চিলাই কৰিলোঁ।

মছলাৰ ৰেকৰ বাবে শুকুৱা বনৌষধি

মই সঁচাকৈয়ে নিজে খেতি কৰিব পৰা মছলা কিনিবলগীয়া হোৱাটো ভাল নাপাওঁ, বিশেষকৈ মই ধাৰাবাহিকভাৱে খেতি কৰা বনৌষধি, যেনে অৰেগানো, থাইম , আৰু তুলসী। গৰমত মই সতেজকৈ কাটি পেলাওঁ। শীতকালৰ বাবে কিছুমান শুকুৱাই কাছৰ দৰে আঁতৰাই পেলাওঁ। অৰেগানো এটা প্ৰিয়। শীতকালীন চুপ আৰু ষ্টুৰ বাবে ই বহুতো উপাদানৰ তালিকাত থকাৰ প্ৰৱণতা থাকে।

চূপ আৰু ষ্টুৰ কথা ক'বলৈ গ'লে, আপুনি নিজৰ মছলাৰ মিশ্ৰণ নিজেই তৈয়াৰ কৰিব পাৰে—হয়তো অৰেগানো, থাইম, পাৰ্চলি, আৰু টাৰ্কি বা চিকেন চূপৰ বাবে দুটামান বে পাত! আনকি আপুনি ৰেচিপি কাৰ্ড যোগ কৰাৰ কথাও ভাবিব পাৰে।

এটা নিৰ্দিষ্ট সন্তুষ্টিও আহেৰন্ধা-বঢ়া কৰি থাকোঁতে মই নিজেই ডাঙৰ কৰা মছলাৰ বাবে হাত আগবঢ়োৱাৰ সৈতে!

এটা বাটিৰ ওপৰত, মই মাত্ৰ মোৰ আঙুলিবোৰ লাহে লাহে ঠাৰিৰ ওপৰলৈ আৰু তললৈ চলাই বনৌষধিবোৰ টুকুৰা-টুকুৰ কৰি পেলাওঁ, যাতে পাতবোৰ আঁতৰি যায়। তাৰ পিছত মই এটা ফানেল ব্যৱহাৰ কৰি সেইবোৰ জাৰত ভৰাই থওঁ।

এই লেখাটোৰ বাবে লিখা আৰু সৃষ্টি কৰাটোৱে মোক মোৰ শুকান বনৌষধি আৰু ফুলৰ পৰা সৃষ্টি কৰিব পৰা আন প্ৰকল্পসমূহ অন্বেষণ কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছে। বাৰীত ছিঙি লোৱা বস্তুবোৰৰ লগত আপুনি কৌশলী হৈ পৰেনে?

পিন কৰক!