گشنیز یکی از گیاهان مورد علاقه من است. من بخشی از جمعیتی هستم که طعم آن را دوست دارند - نه بخشی که فکر می کنند طعم صابونی دارد! من بسیاری از گیاهان خود را پرورش می دهم زیرا هزینه یک بسته بذر با بسته بندی دسته ای یا صدفی در فروشگاه مواد غذایی قابل مقایسه است. برای گشنیز، من مشتاقانه منتظر ماه های فصل شانه هستم زیرا زمان بندی کلید کاشت بذر گشنیز است. در این مقاله، نکاتی را در مورد زمان و مکان کاشت گشنیز، چگونگی دانستن زمان برداشت و گونه‌های دیرهنگام به اشتراک می‌گذارم.

Cilantro گیاهی یک ساله است که بخشی از خانواده Apiaceae است که Umbelliferae نیز نامیده می‌شود (یا با نام رایج umbelli به آن اشاره می‌شود). سایر اعضای خوراکی این خانواده عبارتند از جعفری، شوید، هویج، کرفس و رازیانه.

به عنوان یکی از مواد مورد علاقه من، گشنیز در بسیاری از غذاهای مورد علاقه من (مکزیکی، تایلندی، هندی و غیره) حضور دارد. یکی از مواردی که ممکن است باعث سردرگمی شود اگر در حال خواندن کتاب آشپزی یا کتاب باغبانی از یک کشور دیگر هستید این است که در آمریکای شمالی، گیاه را گشنیز و دانه‌های خشک یا له شده را گشنیز می‌نامیم. در جاهای دیگر از کل گیاه گشنیز ( Coriandrum sativum ) به عنوان گشنیز یاد می شود. هنگام خواندن یک دستور غذا، حتما بررسی کنید که آیا در دستور غذا برگهای تازه میخواهد، یا دانه های خشک شده یا پودر.

من گشنیز را در چند تخت بلندم، از جمله بخشی از قاب A، می کارم.یا تخت برافراشته در اینجا نشان داده شده است. من اجازه می دهم برخی از گیاهان به دانه بروند و در نهایت نهال های بیشتری تولید می شود.

کاشت بذر گشنیز در باغ

گیاه گشنیز نیز مانند شوید دارای ریشه است، بنابراین پیوند زدن از گلدان یا بسته سلولی بسیار سخت است. به همین دلیل است که من بذرها را در بهار بیرون از خانه می کارم.

بذر گشنیز یا گشنیز در واقع میوه گیاه گشنیز است. آنها شیزوکارپ نامیده می شوند. هنگامی که به دو نیم تقسیم می شود، هر دانه به عنوان مریکارپ شناخته می شود. اکثر بسته‌های بذر حاوی شیزوکارپ هستند، بنابراین شما دو دانه را به عنوان یکی می‌کارید.

من اجازه می‌دهم تعدادی سر بذر در باغ بیفتند و برخی دیگر را برداشت کنم. اگر بذر گشنیز را برای پس انداز برداشت می کنید، می توانید زمانی که بذرها هنوز سبز هستند بچینید و در داخل خانه خشک کنید یا اجازه دهید قبل از چیدن روی گیاه خشک شوند.

به قسمت کاشت برگردید. گشنیز در برابر سایه مقاوم است، اما مطمئن شوید که باغ شما حداقل شش ساعت در معرض آفتاب قرار می گیرد. همچنین به خاک های متوسط ​​اهمیتی نمی دهد. با این حال، من معمولا خاک خود را در بهار با کمپوست اصلاح می کنم. همچنین می توانید از کودهای قدیمی استفاده کنید. اولین محصول خود را به محض اینکه بتوان خاک را در اوایل بهار کار کرد بکارید. من معمولاً در اواخر مارس یا اوایل آوریل کاشت می کنم. گیاهان اهمیتی به یخ زدگی ندارند.

هنگامی که بذر گشنیز را می کارید، مطمئن شوید که حداقل یک چهارم تا نیم اینچ از خاک (5.5 تا 1.25 سانتی متر) پوشیده شده باشد، زیرا آنها دوست دارند در تاریکی مطلق جوانه بزنند. دانه های خود را حدود دو عدد فاصله دهیداینچ (5 سانتی متر) از هم فاصله دارند.

اگر خیلی نزدیک به هم رشد کنند، نهال های نازک هستند. از آنجایی که بذرها بسیار بزرگ هستند و من می توانم هر کدام را به صورت جداگانه بکارم (به جای آن دانه های کوچک که باید آنها را پراکنده کنید و به بهترین ها امیدوار باشید)، من به طور کلی فقط آنچه را که نیاز دارم می کارم، بنابراین بذرها را هدر نمی دهم.

جایی که بذر گشنیز را به طور استراتژیک بکارم

هنگامی که گل می شود، تعداد گل های شهد و گرده گل می شود. مگس فید، زنبورهای انگلی و زنبورها. جسیکا در کتاب Plant Partners ، کاشت بذر گشنیز را در مجاورت بادمجان‌ها توصیه می‌کند تا حشرات شکارچی را که سوسک‌های سیب‌زمینی کلرادو و لارو آن‌ها را می‌خورند، جذب کنید. همچنین می‌توانید گشنیز را برای کنترل شته‌ها در اطراف محصول کلم خود بکارید.

گیاه گشنیز دوست ندارد جابه‌جا شود (ریشه بلندی دارد، مانند شوید و هویج)، به همین دلیل است که کاشت مستقیم در باغ بهترین روش برای کاشت گشنیز از بذر است. باعث می شود گیاه گشنیز شما بپیچد، کلید برداشت مداوم گشنیز، کاشت متوالی است. پس از کاشت اولین بذر خود، یک یا دو هفته صبر کنید و سپس هر دو هفته یکبار به کاشت بیشتر ادامه دهید. گشنیز بیشتر گیاهی است که هوای خنک دارد، بنابراین ممکن است در تابستان نیاز به استراحت داشته باشید. تا اوایل صبر کنیدسپتامبر و کاشت بذر دوهفته ای خود را از سر بگیرید.

شما می توانید برداشت برگ های گشنیز را زمانی شروع کنید که ساقه ها حدود 15 تا 20 سانتی متر طول داشته باشند. و شما می توانید آن ساقه ها را نیز بخورید! گیاهان گشنیز از 55 تا 75 روز پس از کاشت آماده برداشت هستند. برای بریدن از قیچی تیز و تمیز استفاده کنید (من از قیچی گیاهی خود استفاده می کنم) که تقریباً یک سوم بالای ساقه را می گیرد.

وقتی گشنیز شروع به پیچیدن می کند، یک ساقه ضخیم و گل می فرستد. هر گل گشنیز در نهایت دانه‌های گشنیز تولید می‌کند که می‌توانید آن‌ها را خشک کنید تا دوباره بکارید یا برای شیشه‌های ادویه‌تان ذخیره کنید.

چگونه می‌توانید بفهمید که گشنیز شروع به جوشیدن کرده است

متأسفانه گشنیز می‌تواند گیاهی کوتاه‌مدت باشد، به‌ویژه اگر یک طلسم ناگهانی داغ باشد. می‌توانید بگویید وقتی ساقه اصلی شروع به ضخیم شدن می‌کند و آن برگ‌ها شروع به دوکی و نازک شدن می‌کنند – تقریباً مانند شوید، شروع به پیچیدن می‌کند. طعم شروع به کاهش می کند و در نهایت گل های سفید تشکیل می شود. خوشبختانه انواعی وجود دارد که به این سرعت پیچ نمی شوند. آنها همچنان پیچ می شوند، اما کمی به تأخیر می افتند.

می توانید بگویید که گشنیز شما در حال پیچیدن است زمانی که برگ ها پرتر می شوند و یک ساقه ضخیم از مرکز گیاه به سمت بالا فرستاده می شود.

انواع آهسته گشنیز

من برای اولین بار یک بسته گشنیز به نام یک بسته گشنیز را در شنبه دیدم که یک بسته گشنیز خریدم. دانه ها چون جمله اول درروی بسته نوشته شده بود: «آهسته به بولت تا بذر». این خبر خوبی برای من بود. از آن زمان، این معیار من برای خرید بذر گشنیز است. دیگر گونه های گشنیز که کند می شوند عبارتند از: سانتو لانگ استند، آهسته بولت/اسلو-بولت و کالیپسو.

به دنبال انواع گشنیز که آهسته پیچ می شوند باشید. آنها همچنان در نهایت پیچ می شوند، اما نسبت به انواع دیگر دیرتر گل می دهند. عکس‌هایی که در اینجا نشان داده شده‌اند مربوط به مزرعه آقای Fothergill، West Coast Seeds و Hawthorn هستند.

اگر اجازه دهید گشنیز شما به دانه برود، می‌توانید دانه‌ها را به‌عنوان گشنیز برداشت کنید. این ویدیو به شما یاد می دهد که چگونه:

دیگر گیاهان آشپزی رشد کنید